खऱ्या शिवथरघळीची वाट सुकर...

समस्त दास परिवाराच्या भावना तीव्र झाल्या आहेत यात शंकाच नाही. पण जे खरे आहे ते खरे मानायचेच नाही काय? येथे आधी दोन गट होते ते तीन झाले असे म्हणताना सामर्थ्य आहे चळवळीचे जो जे करील तयांचे. यातही तथ्य नाही काय? सद गुरु अरविंद नाथ महाराज काय म्हण तात आणि मी काय लिहितोय यात चव्हाटा नसून समर्थांचीच `इति श्री वन भुवनी नाम मान प्रथम' अशी आज्ञा आहे. ती समर्थ परिवाराने शीरसावंज्ञ मानावी. एवढेच सांगणे आहे. या साठी अवश्य वाचा
http://www.maayboli.com/node/23327
http://realshivtharghal.blogspot.com/2010/12/real-swayanbhu-shivthar-gha...

Sir: Thanks a lot for your reply. I'll like to inform you that I'm journalist & also writting these articles confirming all the proofs of this discovery. Sadguru Arvindnath Maharaj is not only belonging to the holly ways but he is retired from Pune University. He has Studied from 25 years on this subject. First he confirm the Shivthar Ghal discovered by Shankar Shrikrushna Dev was under doubt. Then on 11 April 2009 he found the cave & It indicates all the discribtion made by Ramdas Swami which you can read on the Blogs. I have studied all the litreture of Ramdas Swami for the confirmation. & I also come to conclusion that the newly discovered cave is Real Shivthar Ghal. But Those who are economcally intersts in the cave discovered by Shankar Shrikrushna Dev are provoking the local people so it's true that if we are tring to get in limelight using such issues
we will lose all the public support and faith. but If not Ramdas Swami's Real Shivthar Ghal become in limelight. So, You are welcome to Real Shivthar Ghal.
Shailesh Palkar.
9226849185
9890320127

क्षमस्व माझ्या प्रिय मराठी भाषिक वाचकांनो,
सदगुरु अरविंदनाथ महाराज यांनी गेल्या २५ वर्षांच्या अभ्यासाद्वारे एक बाब निश्चित मानली जी शंकर श्रीकृष्ण देव यांनाही शिवथर घळ शोधल्यानंतर ती खरी आहे अथवा कसे याबाबत शंका आहे. या काळात ११ एप्रिल २००९ रोजी त्याना एक अशी गुहा आढळून आली. जिच्यामध्ये खनाळ म्हणजेच भिंती होत्या. समर्थांनी याचे वर्णन `खनाळा मध्ये जावून राहे, तेथे कोणीच ना पाहे, सर्वत्रांची चिंता वाहे, सर्व काळ,' असे केले आहे. या आणि अश्या सर्व पुराव्यांची खातरजमा करून मी अनेकदा त्या घळीचे अवलोकन केले आहे. माझ्या लिंक वरील लेखनात आपण याविषयी सविस्तर वाचू शकाल. येथे रामगंगा आहे, गुप्तगंगा आहे, सन्निध राम वरदायिनी आहे, हि वर्णने केवळ याच घळी मध्ये अनुभवता आली आहेत. समर्थानी १० संवत्सरापर्यंत शिवथरघळीमध्ये राहून सर्वग्रंथ लेखन केले. हि क्रिया शंकर श्रीकृष्ण देव यांनी शोधलेल्या घळीत केवळ अशक्य आहे. तेथे १० संवत्सरात १० पावसाळे गृहीत धरल्यास त्यातील पहिल्या पावसातच आपणा सारख्या समर्थ प्रेमींचे कपडेही ओले चिंब होतील तर समर्थ तेथे लेखन करू शकले असते काय? लेखन केलेच असते तर ते भिजून गेले नसते काय? तसे झाले असते तर आपण ते कसे वाचू शकलो असतो सांगा. म्हणजेच समर्थांचे विचार जेवढे महत्वाचे तेवढे ते ठिकाण सुद्धा महत्वाचे आहे. त्यामुळेच इति श्री वन भुवनी नाम मान प्रथम हि समर्थांची आज्ञा महत्वाची आहे. आता विषय घेवू प्रसिद्धी आणि खिसे भरण्याचा जी जागा शिवथर घळ आहे अथवा कसे हा प्रश्न ती घळ शोधणाऱ्या शंकर श्रीकृष्ण देव यांना पडला होता त्या घळीवर विश्वास ठेवून आपण ज्या श्रद्धेने तेथे जात असू ते ठिकाण आपणच भरभराटीला आणले आहे. अपूर्ण संशोधनास आपण खिसे रिते करून सहकार्य करतो पण पूर्ण संशोधनाबाबत अविश्वास दाखवितो. त्याची प्रसिद्धी होवू लागताच रामदास पठार नावातील रामदास नावावरच काळा रंग फासतो. हि रामदास स्वाम्मीवरची श्रद्धा आहे काय? कडाडून विरोध करणारे जीएस सारखे लेखक दुसऱया नव्या स्वयंभू शिवथर घळीत जाण्या पूर्वीच आपली जहाल मते व्यक्त करतात. आम्ही दोन्ही ठिकाणे आभ्यासली आहेत. आभ्यासुनी प्रकटावे, न परी प्रकोटुणी नासावे हे बरे नव्हे.
जय जय रघुवीर समर्थ

माघ चतुर्थी महाराष्ट्रातील पहिल्या सार्वजनिक गणेशोत्सवाच्या सांगतेचा दिवस
भाद्रपद शुध्द चतुर्थीला गणेश चतुर्थी असे म्हणतात तर माघ महिन्याच्या चतुर्थीच्या आजच्या दिवसाला असलेले महत्व गणेश जयंती असे आहे. मात्र, यावेळी महाराष्ट्रातील पहिल्या गणेशोत्सवाची सांगता झाली, असे इतिहासात वर्णन आढळून येत आहे.

'विजापूरचा सरदार अफझलखान याने शिवाजी राजांच्याप्रांती येऊन कान्होजी जेध्यास आपल्या मदतीस येण्याचा हुकूम पाठविला. हे यवनी सत्तेच्या आक्रमणामुळे शिवरायांच्या जिवितास असलेला धोका पाहता यामुळे समर्थांनी आनंदवनभुवनी स्वयंभू शिवथरघळीमध्ये १६५८ साली रचलेली 'सुखकर्ता दु:खहर्ता। वार्ता विघ्नाची।... संकटी पावावे। निर्वाणी रक्षावे।' ही आरती नसून समर्थांनी शिवरायांच्या रक्षणासाठी केलेला नवसच होता. १६५९ साली अफझलखान प्रतापगडाच्या पायथ्याशी मारला गेला. १६७४ साली राज्याभिषेक झाला आणि १६७५ साली हा गणेशाचा नवस सुंदरमठामध्ये गणपतीची स्थापना करून फेडला गेला. 'याच सुमारास समर्थ १५७१ चे आषाढात समर्थ पंढरपुरास जाऊन आले आणि भाद्रपदमासी, 'समर्थे सुंदरमठी गणपति केला। दोनी पुरूष सिंधुरवर्ण अर्चिला। सकळ प्रांतासि मोहोछव दाविला। भाद्रपदमासपर्यंत॥' हा उल्लेख भाद्रपद-माघपर्यंत असा असल्याचा गिरिधरस्वामींच्या समर्थप्रताप ग्रंथामध्ये दिसून येतो. समर्थांनी शिवाजी महाराजांना ११ मुठी धान्य पाठवा, असा उल्लेखही दिसून येतो. या ११ मुठी समर्थांनी हनुमानाच्या मुठी गृहित धरल्या असाव्यात हे उमजलेल्या शिवाजी राजांनी १२१ खंडी धान्य पाठविले. सरासरी दररोज ६७५ किलो धान्य दिवसाला महाप्रसादासाठी लागल्यास प्रतिदिनी ९५०० लोक येथे येऊन महाप्रसादास आले. यामुळेच कोकणात गणेशोत्सव सर्वत्र पोहोचला असावा, हे जाणवते. ज्याप्रमाणे गणपतीची आरती ही समर्थ रामदास स्वामींची असल्याचे 'दास रामाचा वाट पाहे सदना।' यावरून सांगितले जाते. त्याचप्रमाणे हिंदवी स्वराज्याच्या स्थापनेनंतर महाराष्ट्रातील सर्वात पहिला सर्वात मोठा गणेशोत्सव सुंदरमठामध्ये समर्थांनी करून संकटी पावलेल्या आणि शिवछत्रपतींना निर्वाणी रक्षिणाऱ्या सुरवरवंदनाचा नवस फेडला. यानंतर लोकमान्य टिळकांनी पारतंत्र्य काळात या गणेशोत्सवाला ब्रिटीश सरकारविरूध्द जनतेत असंतोष पेरण्यासाठी सार्वजनिक उत्सवाचे स्वरूप आणले. मात्र, गणपतीची आरती समर्थांची तसाच गणेशोत्सवाची सुरूवातही समर्थांचीच असल्याचे समर्थ वाङमयातून स्पष्ट होत आहे.

जीएस हे सुध्दा खिसे भरण्यासाठीच आहे की प्रसिद्धी मिळविण्यासाठी? प्रेमाने सांगतो, स्वयंभू शिवथर घळीचा उल्लेख समर्थांनी `महिमा तो वर्णवेना, विशेष बहुतां परी, विद्यापीठ ते आहे, आनंद वन भुवनी' असा केला आहे. या विद्यापिठात आपण आल्यास स्वागत करू अज्ञान दूर करू. गणू म्हणतात त्याप्रमाणे स्वामींचे विचार अंगात आणि आजुबाजुच्या इतरांच्याच बाणवण्याचा प्रयत्न करणे जास्त योग्य वाटते म्हणूनच ते विचार समर्थांच्याच भाषेत लिहावेसे वाटते. त्यांना राजकीय झालर देवून आम्हाला आढळलेल्या भटाचा माळ आणि मठाचा माळ असे दोन सात बाराचे उतारे पुन्हा करावयाचे नाहीत. महाराष्ट्राला केवळ समर्थांच्याच विचारांची गरज आहे. सामाजिक परिस्थिती बदलण्याची क्षमता त्यातच आहे. कोण शैलेश पालकर? आणि कोण अरविंदनाथ महाराज? हे महत्वाचे नाही. ध चा मा करण्याची वृत्ती सोडून द्या आणि करा जयघोष जर खरेच तुम्ही समर्थांवर श्रद्धा बाळगीत असाल तर `जय जय रघुवीर समर्थ'. लोकमान्यांना जे मान्य होते ते समर्थांचे खरे पण आपण लोकमान्याच्याच नावे करून शिवकाळातील पहिला पाच महिने झालेला सार्वजनिक गणेशोत्साव विसरतो आणि कोणी स्मरण करून देत असेल तर आपले उथळ ज्ञान त्यावर डागून बुद्धीभेद करू पाहातो. याचा राग नाही पण कीव नक्कीच येते. `विद्यापीठ ते आहे, आनंद वन भुवनी' जीएस आपले खरेच स्वागत आहे. आपल्या जहाल टीकेमुळे मला माझे समर्थान बाबतचे त्रोटक ज्ञान मांडण्याची संधी दिलीत. जे जे आपणासी ठावे........शहाणे करुनी सोडावे सकाळ जन.

चानेलवाल्यांकडे अरविंदनाथ महाराज गेले नाहीत. पुणे येथील जनरेशन नेक्स्ट सिटी चानेलचे पत्रकार स्वयंभू शिवथर घळीत आले. कधी तरी ते चुकत असतील पण अनेकदा ते बरोबर असतात. त्यांच्या बध्दल कोणी पूर्वग्रहदुषित असू नये. खरे तर कोणाबध्दलहि तसे असू नये. ते पत्रकार आहेत ते आपण घरी बसून पाहाल यासाठी आपणासमोर सत्य बाजू आणण्याचा प्रयत्न स्वत: स्वयंभू शिवथर घळीत येवून करतात. तो महाराजांचा आणि माझा नाही तर समर्थाच्या विचारांच्या प्रसिद्धीचा भाग आहे. येथे माझे लेखनही याच हेतूने आहे पण... आपणा सारखे या प्रयत्नांनमागील मेहनत-अभ्यास झटक्यात टीकेचे लक्ष्य करतात. मी पत्रकार आहे. हे लिहिल्यावर आणखी दुषित पूर्वग्रह ओकले जातील. पण तरीही सामर्थ्य आहे चळवळीचे जो जे करील तयांचे.
जय जय रघुवीर समर्थ

सत्य समीप आले की नाकारायचे? मग समर्थांना कधी स्वीकारायचे?

स्वयंभू शिवथर घळ एक नवी घळ जेथे समर्थ रामदास स्वामींनी सर्वग्रंथ लेखन केले.

'सकळ देवांचिये साक्षी।गुप्त उदंड भूवने।
सौख्यासि पावणे जाणे। आनंदवनभुवनी॥'
समर्थ रामदास स्वामींची असंख्य गुप्त भुवने असताना त्यांनी श्रीसमर्थ दासबोधादी ग्रंथांची निर्मिती केली ती शिवथरप्रांतातील घळ सध्या अस्तित्वात असलेली आहे अथवा कोणती? याबाबत संशोधन करणारे सद्गुरू सुखनिवासी गणेशनाथ महाराज संस्थान आळंदीचे सद्गुरू अरविंदनाथ महाराज यांनी
'वेदशास्त्र धर्मचर्चा। पुराणे माहात्मे किती।
कवित्व नूतने जीर्णे। आनंदवनभुवनी॥'
या समर्थ रामदासस्वामी लिखित 'आनंदवनभुवनी' कवनामध्ये दिलेल्या वर्णनांनुसार दासबोधादी ग्रंथांच्या निर्मितीचे ठिकाण शोधून काढले असून महाड-भोर रस्त्यापासून जवळच रामदासपठारजवळ सुंदरमठ आणि वरंध कुंभारकोंड येथे स्वयंभू शिवथर घळ शोधून काढली आहे. हे दोन्ही शोध दि.०१/०१/२०११ रोजी आध्यात्मिक जगतातील तमाम रामदासींसाठी सद्गुरू अरविंदनाथ महाराज यांनी नववर्षभेट असल्याचे सांगितले आहे.
स्वयंभू शिवथरघळ
तब्बल शंभर वर्षांपूर्वी सन १९१० मध्ये समर्थ साहित्याचे गाढे अभ्यासक आणि संशोधक शंकर श्रीकृष्ण देव आणि इतिहाससंशोधक सेतू माधव पगडी यांच्यामते सध्या अस्तित्वात व सर्वशृत असलेली शिवथर घळ शोधून काढण्यात आली. मात्र, दासबोधादी ग्रंथांच्या निर्मितीचे हेच ते ठिकाण अथवा अन्य कोणते याबाबत शंकर देव यांच्या लिखाणामध्ये साशंकता वेळोवेळी दिसून येत असल्याने त्यांच्या शिवथरघळशोध समर्थसाहित्यासह समर्थ रामदास स्वामींच्याही साहित्याचे पारायण करणारे सद्गुरू सुखनिवासी गणेशनाथ महाराज संस्थान आळंदीचे सद्गुरू अरविंदनाथ महाराज यांना ११ एप्रिल २००९ रोजी रामदासपठार येथील समर्थमठामागील बाजूस असलेल्या वरंध कुंभारकोंड गावाच्या हद्दीतील उभ्या डोंगरामध्ये एक घळ असल्याचे आढळून आले. भर वैशाख वणवा असलेल्या हवामानातही या घळीच्या डाव्या बाजूला असलेला धबधबा सहा इंच धारेने वाहत असल्याचे दिसून आले. मात्र, या धबधब्याचे पाणी त्या कातळाबाहेर पसरत नसल्याचेही आश्चर्य वाटत होते. घळीच्या प्रवेशद्वाराची भिंत मोजून दोन हात रूंदीची आणि प्रवेशद्वार तीन हात रूंदीचे असल्याने स्थापत्यशैलीचा प्रत्यय येत आहे. या भिंतीच्या बाहेर दोन खण असून दोन खिडक्यांसदृश्य हवा खेळती राहण्यासाठी पोकळयाही आहेत. घळीमध्ये प्रवेश केल्यावर समोरच समर्थ रामदास स्वामींची बसण्याची जागा दिसून येते. या बैठकीवर आसनस्थ झाल्यावर समोर साधारणत: अर्ध्या कि.मी. अंतरावर गोविंदमाची दिसते. तेथून बोलणा-याचे बोलणे थेट घळीमध्ये ऐकू येते. घळीच्या आतमध्ये सव्वासहा फूटापर्यंत तासलेली धनुष्याकृती गुहा आहे. किमान ५० ते ६० माणसे येथे बसू शकतात. या गुहेच्या आतील भागात एक खूपच दूर अशी शेवटाकडे निमूळती होत जाणारी पोकळी आहे. घळीच्या तासलेल्या वरच्या पाषाणाच्या भागात प्रकाशाचे परिवर्तन होऊ शकेल, असे तासलेले दिसून येते. त्यामुळे जशी ही गुहा हवेशीर वाटते तशी पुरेशा प्रकाशानेही परिपूर्ण आहे. घळीच्या आतील भागात असलेली भिंत एक हात रूंदीची असून त्यामागील बाजूला देवघर असावे असा उंचवटा दिसून येतो. तेथे भिंतीमध्ये काही खणही दिसून येतात. आतील हवामान प्रसन्न आहे. समोर पारमाची आणि गोविंदमाचीचे पठार देवगिरी टेकडी, तीन प्रवाह मिळतात असे गुप्तगंगेचे ठिकाण, घळीच्या समोरच संपणारी भटाच्या माळाची हद्द आणि सुरू होणारी मठाच्या माळाची जमीन असे वर्णन महसूल विभागाच्या सातबारा उता-यामध्येही वरंध सजेच्या हद्दीतील कुंभारकोंड गावामध्ये दिसून येते. येथे असलेल्या गुप्तगंगेचा उल्लेखही
'ग्रंथी जी वर्णिली मागे। गुप्तगंगा माहानदी।
जळात रोकडे प्राणी। आनंदवनभुवनी॥'
समर्थकृत आनंदवनभुवनी कवनामध्ये दिसून येते. समर्थांनी उल्लेखिलेले आनंदवनभुवनी हे स्थान सद्गुरू स्वानंद सुखनिवासी गणेशनाथ महाराज संस्थान आळंदीचे सद्गुरू अरविंदनाथ महाराज यांना आढळून आलेले स्वयंभू शिवथरघळ असल्याचा दावा करताना प्रचलित आणि सर्वश्रृत शिवथरघळच आहे आणि येथेच समर्थांनी श्रीदासबोधाची व अन्य ग्रंथ व काव्यांची रचना केली असल्याचे सांगितले आहे. यासाठी त्यांनी असंख्य पुरावेदेखील प्रस्तुत प्रतिनिधीकडे सादर केले. या दाखले अन् पुराव्यांचे सार्थपण ज्या परिसरात हे आनंदवनभुवन आहे, तेथे चपखल बसत असल्याचे प्रत्यक्ष परिसरामध्ये प्रतिनिधीसोबत जाऊन सद्गुरू अरविंदनाथ महाराज यांनी दाखविले असल्याने आता या रामदासी सांप्रदायाला केवळ श्रीधरस्वामींना झालेल्या साक्षात्काराऐवजी प्रत्यक्षात समर्थांनी वर्णिलेल्या या आनंदवनभुवनाचे दर्शन घेण्याची संधी उपलब्ध होणार आहे. 'आनंदवनभुवनी' या कवनामध्ये समर्थांनी
'स्वर्गीची लोटली जेथे। रामगंगा माहानदी।
तीर्थासी तुळणा नाही। आनंदवनभुवनी॥'
या कवनानुसार समस्त रामदासी परिवाराने आणि समर्थ वाङमयाच्या वाचकांनी या 'तीर्थासी तुळणा नाही।' अशा स्वयंभू शिवथरघळीचे दर्शन घेण्याची आवश्यकता आहे. समर्थांनी 'आनंदवनभुवनी॥' कवनाच्या ५९ व्या कडव्यानंतर सांगता करताना 'इति श्रीवनभुवनी नाम मान प्रथम॥' असे लिहिले असल्याने सर्व समर्थ अनुग्रहींना या स्वयंभू शिवथरघळीला सर्वप्रथम नाव आणि मान देण्याची आज्ञाच जणू झाली आहे.आतापर्यंत ज्ञात असलेल्या शिवथर घळीबाबत केवळ श्रीधर स्वामींना झालेला दृष्टांत हाच फक्त विश्वसनिय मानण्यापेक्षा असंख्य पुराव्यांसह सदगुरु स्वामी अरविंदनाथ महाराज यांनी नव वर्षाची भेट दिलेल्या स्वयंभू शिवथरघळीचे जगभरातील समस्त रामदासी परिवाराने दर्शन घेवून जय जय रघुवीर समर्थ असा जयघोष करण्याची संधी प्राप्त झाली आहे. ती `इति श्री वन भुवनी नाम मान प्रथम' या समर्थांच्याच आज्ञेसह अनुभवावी अशीच आहे.
सुंदरमठ

रामदासपठार या गावामध्ये ही जागा साधारणत: तीन गुंठे आकाराच्या पायाच्या बांधकामासह अस्तित्वात आहे. या जागेस ब्रिटीश काळापासून 'टॅक्स फ्री' स्वरूप आहे म्हणजेच कायमस्वरूपी धारामाफी देण्यात आली आहे. महसूल विभागाच्या सातबारा उता-यात मठाचा माळ उल्लेख असलेला हा सद्गुरू स्वानंद सुखनिवासी गणेशनाथ महाराज संस्थानाच्या समर्थमठाचा परिसर असून येथे 'सिवथरप्रांती नवलवाडीयाचा कोड तेथे जाभलीच्या चउथरीयावर संतोषरूप बसले होते' म्हणजेच एका जांभळीच्या झाडाखालील चौथ-यावर समर्थ रामदास स्वामी बसले असताना कल्याणस्वामी शिवछत्रपतींचा निरोप घेऊन आल्याचा समर्थ हृदय ग्रंथाच्या ५०३ पानावर उल्लेख आहे. सप्तकाण्डात्मक श्रीदासायन ग्रंथाच्या पृष्ठ क्र. २०५ ते २०७ वरील उल्लेख पाहता 'सुंदरमठ म्हणजेच शिवथरची घळ हे श्री.सां.का.ले.२६ वरून निश्चित;कारण त्यात दुसरे दिवशी सुंदरमठी (शिवसमर्थांची) भेटी जाली' असे स्पष्ट म्हटले आहे. याप्रमाणे आपणास आतापर्यंत माहित असलेल्या शिवथरघळीच्या परिसरात सुंदरमठ दिसून येतो तो गेल्या अर्धशतकात बांधलेला आहे. कारण या शिवथरघळीचा शोधच मुळी १९१० साली समर्थ वाङमयाचे अभ्यासक शंकर श्रीकृष्ण देव आणि इतिहासतज्ज्ञ सेतू माधव पगडी यांच्यासह सामूहीक प्रयत्नांतून लागला आहे. या सर्वश्रृत शिवथरघळीची जागा धबधब्यालगत असली तरी तो धबधबा जेथे कोसळतो त्यालगत आहे. म्हणजे या जागेचे वर्णन रामदासस्वामींना अभिप्रेत 'स्वर्गाहून सुंदर' म्हणायला ती घळ तेवढया उंचीवर नाही. येथे असलेल्या सुंदरमठाचे बांधकाम हे ऐतिहासिक जागेत नाही. मात्र, सद्गुरू सुखनिवासी गणेशनाथ महाराज संस्थानाच्या समर्थमठाचा परिसर असलेल्या या जागेत सुंदरमठाचा इतिहास हा महाराष्ट्रातील समर्थ भक्तजनांना ख-या दासबोधादी ग्रंथांच्या जन्मस्थानापर्यंत पोहोचविण्यास कारणीभूत ठरतो. कारण सर्वशृत शिवथरघळीपासून सुंदरमठापर्यंत दररोज ये-जा करणे समर्थांना केवळ अशक्य असल्याचे वारकरी संप्रदायाच्या चालण्याच्या वेगाचा ताळमेळ घालता दिसून येते. त्यावरून या सुंदरमठाजवळच हे दासबोधाचे जन्मस्थान असावे, या निष्कर्षाप्रत आल्यावर आढळून आलेल्या स्वयंभू आनंदवनभुवनी शिवथरघळीचे महत्व समर्थ रामदासस्वामींसाठी 'आनंदवनभुवनी॥' या उल्लेखाच्या सार्थ भावाप्रत असल्याचे आढळून येते. अफझलखानाने शिवाजी राजांच्याप्रांती येऊन कान्होजी जेध्यास आपल्या मदतीस येण्याचा हुकूम पाठविला. यामुळे समर्थांनी आनंदवनभुवनी स्वयंभू शिवथरघळीमध्ये रचलेली 'सुखकर्ता दु:खहर्ता। वार्ता विघ्नाची।... संकटी पावावे। निर्वाणी रक्षावे।' ही आरती नसून समर्थांनी शिवरायांच्या रक्षणासाठी केलेला नवसच होता. याच सुमारास समर्थ १५७१ चे आषाढात समर्थ पंढरपुरास जाऊन आले आनी भाद्रपदमासी,
'समर्थे सुंदरमठी गणपति केला। दोनी पुरूष सिंधुरवर्ण अर्चिला।
सकळ प्रांतासि मोहोछव दाविला। भाद्रपदमासपर्यंत॥'
हा उल्लेख भाद्रपद-माघपर्यंत असा असल्याचा गिरिधरस्वामींच्या समर्थप्रताप ग्रंथामध्ये दिसून येतो. समर्थांनी शिवाजी महाराजांना ११ मुठी धान्य पाठवा, असा उल्लेखही दिसून येतो. या ११ मुठी समर्थांनी हनुमानाच्या मुठी गृहित धरल्या असाव्यात हे उमजलेल्या शिवाजी राजांनी १२१ खंडी धान्य पाठविले. सरासरी दररोज ६७५ किलो धान्य दिवसाला महाप्रसादासाठी लागल्यास प्रतिदिनी ९५०० लोक येथे येऊन महाप्रसादास आले. यामुळेच कोकणात गणेशोत्सव सर्वत्र पोहोचला असावा, हे जाणवते. यंदा या सुंदरमठात शनिवारी, ११ सप्टेंबर २०१० रोजी ३६५ वर्षांनंतर गणेशोत्सव साजरा करण्यात आला. रामदासपठार गावातील १० गणेशमूर्ती आणि अकरावा सुंदरमठातील गणपती असे दिसून आले. यामुळे समर्थांनी 'आनंदवनभुवनी॥' कवनात लिहिलेल्या १७ व्या कडव्यातील
'आक्रा आक्रा बहु आक्रा। काय आक्रा कळेचि ना।
गुप्त ते, गुप्त जाणावे। आनंदवनभुवनी॥'
या विचित्रयोगाचा महिमा समर्थांप्रमाणे प्रस्तुत प्रतिनिधीसदेखील चक्रावणारा आहे. कारण ज्या दिवशी सद्गुरू स्वानंद सुखनिवासी गणेशनाथ महाराज संस्थान आळंदीचे सद्गुरू अरविंदनाथ महाराज यांना स्वयंभू शिवथरघळ आढळून आली ती दिनांक ११/०३/२००९ म्हणजे २ + ९ =११ आणि समर्थांचे आनंदवनभुवन आणि सुंदरमठ सर्वसमर्थप्रेमींना नववर्षाची भेट म्हणून जाहिर करावयाचे आहे, तो दिवसही शनिवार अन् दिनांक आहे 0१/0१/११ म्हणजे हे अकरा अकराच आहे.
शैलेश पालकर
पोलादपूर-रायगड
९२२६८४९१८५ / ९८९०३२०१२७

चैतन्य साहेब आपण म्हणता आता समर्थांना भेटायचेच असेल, तर ते दासबोध, आत्माराम यातूनच. पण दास असुनी बोध घेत नाही आत्मा असुनी राम नाही तर समर्थ भेटतील कसे?
आता ते गडावरही (सज्जनगडावर) नाहीत आणि कुठ्ल्या घळीत बिळीत तर मुळीच नाहीत. तुम्ही जेथे गेलात तेथे ते नसतीलही या आता इकडे आनंद वन भुवनात घ्या अनुभव

उदय म्हणतात, विद्वान परिषदे साठी विद्वान आणायचे कोठुन? त्यामुळे मला सत्यता पडताळून पहाण्यात काहीही स्वारस्य नाही आहे . तुमची गाठ पडली ठकांशी त्यामुळे भ्रम निरास झाला आहे. आमचाही झाला होता पण आम्ही समर्थ साहित्याचा आभ्यास केला. असे अभ्यासक विद्वान नसतील असे तुम्ही ठरवू शकता?

वाचकाना नम्र विनंती
आपण जर खरे आणि खोटे समजू शकत नसाल आणि तशी इच्छा देखील नसेल तर उगाचच कोणाची री ओढू नये. आम्ही आमच्या मतांशी सहमत होण्याचा आग्रह केला नाही. तर आपण आपल्या विखारी पूर्व ग्रह दुषित मतांचा उल्लेख येथे करून अज्ञान प्रदर्शन करू नये. येथे औत्सुक्य निवारण होईल, कोणाचे गर्वहरण करणे आमचा हेतू नाही. समर्थांच्या बाबतचे संशोधन करणारे नेहमीच स्वागतार्ह आहेत.

बहुतची करीता हट,
तेथे येउन पडले तट,
कोणी येकाचा सेवट
जाला पाहिजे.
किंवा
घोकोनिया काय वेंगी अर्थ राहे?
अर्थरूप पाहे होवोनिया

It's 1st reply.......
I have read your articles and will definitely visit the new ghal found by your guru.
However, I can only condemn your and your guru's attempts to make the whole issue controversial thus undermining the whole sanctity related to the concept.

Don't DO that. Your Guru will lose all the public support and faith if he tries to get in limelight using such issues...

Regards,� GS-------------------------------------------------------------Let noble thoughts come to us from all directions. - Rig Veda-------------------------------------------------------------

सहारा समय चानेल वरील बातमी youtube वर पहा
http://www.youtube.com/watch?v=ogFrWzMw_bg
झी २४ तास चानेल वरील बातमी youtube वर पहा
http://www.youtube.com/watch?v=KH3NfmeR7Wk