स्तोत्रे, श्लोक, प्रार्थना यांचा संग्रह

|| श्री मारुती स्तोत्र ||
भीमरुपी महारुद्रा, वज्रहनुमान मारुती| वानरी अंजनीसुता, रामदुता प्रभंजना||१||
महाबली प्राणदाता, सकळा उठवी बळे| सौख्यकारी दु:खहारी, धूर्त वैष्णव गायका|| २||
दीननाथा हरीरुपा, सुंदरा जगदंतरा| पातालदेवता हंता, भव्य सिंदुर लेपना|| ३||
लोकनाथा, जगन्नाथा, प्राणनाथा पुरातना| पुण्यवंता, पुण्यशिळा, पावना परितोषका|| ४||
ध्वजांगे उचली बाहो, आवेशे लोटला पुढे| काळाग्नी काळरुद्राग्नी, देखता कांपती भये|| ५||
ब्रम्हांडे माईली नेणों आंवाळे दंतपंक्ती| नेत्राग्नी चालील्या ज्वाळा, भ्रुकुटी ताठिल्या बळे|| ६||
पुच्छ ते मुर्डीले माथा, किरीटी कुंडले बरी| सुवर्ण कटी कांसोटी , घंटा किंकिणी नागरा|| ७||
ठकारे पर्वता ऐसा, नेटका सडपात़ळु| चपळांग पाहता मोठे, महाविद्युल्लतेपरी|| ८||
कोटीच्या कोटी उड्डाणे, झेपावे उत्तरेकडे| मंद्रादीसारखा द्रोणु क्रोधे उत्पाटिला बळे|| ९||
आणिला मागुती नेला, आला गेला मनोगती| मनासी टाकीले मागे, गतिसी तुळणा नसे|| १०||
अणुपासुनि ब्रम्हांडाएवढा होत जातसे, तयासी तुळणा कोठे, मेरुमंदार धाकुटे || ११||
ब्रम्हांडाभोवते वेढे, वज्रपुच्छे करु शके| तयासी तुळणा कैंची, ब्रम्हांडी पाहता नसे|| १२||
आरक्त देखिले डोळा, ग्रासिले सूर्यमंडळा| वाढता वाढता वाढे, भेदिले शून्यमंडळा|| १३||
धनधान्यपशुवृद्धी, पुत्रपौत्रसमस्तही|पावती रुपविद्यादी स्तोत्रपाठेकरुनिया|| १४||
भूतप्रेतसमंधादि रोगव्याधीसमस्तही| नासती तुटती चिंता आनंदे भीमदर्शने|| १५||
हे धरा पंधराश्लोकी लाभली शोभली बरी| दृढदेहो, निसंदेहो, संख्याचंद्रकळागुणे|| १६||
रामदासी अग्रगण्यु, कपीकुळासी मंडणु| रामरुपी अंतरात्मा, दर्शने दोषनासती|| १७||
|| इती श्री रामदासकृतं संकटनिरसनं मारुतीस्तोत्रं सम्पूर्णं ||

अश्विनी के तुला माझ्या तर्फे नारळ. अतिशय चांगला बीबी. माझे माहेर चे आड्नाव टेंबे. ( दत्तक जाण्यापूर्वीचे.) अगदी लहान पणी आइच्या देवघरात टेंबेस्वामींचे फोटो पाहिलेत. पण आता काहीच माहीती नाही. तू सवड होइल तसे माहीती लिही प्लीज एखाद्या ललित मध्ये. किंवा लिन्क दे. काही त्यांच्या पासून प्रेरणा घेता येइल.

'गणपती उजव्या सोंडेचा जास्त कडक सोवळ्याचा व डाव्यासोंडेचा सौम्य असतो', असे म्हणतात.

परंतू मी एका पुस्तकात वाचले आहे की "सोंड ही गणपतीच अंग आहे तेंव्हा त्याला पाहिजे तेंव्हा उजवीकडे किंवा डावीकडे करणार म्हणून त्यावरून त्याचा स्वभाव ठरवणे योग्य नाही."

तेंव्हा या माहितीवर जाणकारांनी प्रकाश टाकावा ही विनंती.

नवग्रह स्तोत्र (कंसात ग्रहांची नावे दिली आहेत)

जपाकुसुम संकाशं
काश्यपेयं महद्युतिं
तमोरिसर्व पापघ्नं
प्रणतोस्मि दिवाकरं (रवि)

दधिशंख तुषाराभं
क्षीरोदार्णव संभवं
नमामि शशिनं सोंमं
शंभोर्मुकुट भूषणं (चंद्र)

धरणीगर्भ संभूतं
विद्युत्कांतीं समप्रभं
कुमारं शक्तिहस्तंच
मंगलं प्रणमाम्यहं (मंगळ)

प्रियंगुकलिका शामं
रूपेणा प्रतिमं बुधं
सौम्यं सौम्य गुणपेतं
तं बुधं प्रणमाम्यहं (बुध)

देवानांच ऋषिणांच
गुरुंकांचन सन्निभं
बुद्धिभूतं त्रिलोकेशं
तं नमामि बृहस्पतिं (गुरु)

हिमकुंद मृणालाभं
दैत्यानां परमं गुरूं
सर्वशास्त्र प्रवक्तारं
भार्गवं प्रणमाम्यहं (शुक्र)

नीलांजन समाभासं
रविपुत्रं यमाग्रजं
छायामार्तंड संभूतं
तं नमामि शनैश्वरं (शनि)

अर्धकायं महावीर्यं
चंद्रादित्य विमर्दनं
सिंहिका गर्भसंभूतं
तं राहूं प्रणमाम्यहं (राहू)

पलाशपुष्प संकाशं
तारका ग्रह मस्तकं
रौद्रं रौद्रात्मकं घोरं
तं केतुं प्रणमाम्यहं (केतु)

फलश्रुति (हा श्लोक रोज म्हणल्याने कोणती फळे मिळतात):
इति व्यासमुखोदगीतं
य पठेत सुसमाहितं
दिवा वा यदि वा रात्रौ
विघ्नशांतिर्भविष्यति
नर, नारी, नृपाणांच
भवेत् दु:स्वप्न नाशनं
ऐश्वर्यंमतुलं तेषां
आरोग्यं पुष्टिवर्धनं
ग्रह नक्षत्रजा पीडास्तस्कराग्नि समुद्भवा
ता: सर्वा: प्रशमं यान्ति व्यासो ब्रुतेन संशय:
इति श्री व्यासविरचित आदित्यादि नवग्रह स्तोत्रं संपूर्णं

महारुद्र अवतार हा सूर्यवंशी अनादी नाथ पूर्ण तारावयासी
असा चैत्र पौर्णिमेचा जन्म झाला नमस्कार माझा तया मारुतीला

तनू शिवशक्ती असे पूर्ण ज्याचे - किती भाग्य वर्णू तया अंजनीचे
तिच्या भक्ती लागी असा जन्म झाला नमस्कार माझा तया मारुतीला.

खरा ब्रह्मचारी मनाते विचारी म्हणोनी तया भेटला रावणारी
दया सागरु बुद्धीने गौरविला नमस्कार माझा तया मारुतीला.

सुमित्रा सुता लागली शक्ती जेव्हा धरी रूप अक्राळ विक्राळ तेव्हा
गिरी आणूनी शिघ्र तो उठविला नमस्कार माझा तया मारुतीला.

आणखीनही काही कडवी आहेत - आठवत नाहियेत पण आत्ता

हनुमंताचा धावा:

धाव धाव रे हनुमंता किती अंत पाहशी धाव रे हनुमंता

जानकीच्या विरहाने रामराय दु:खी झाले.
आश्वासन देऊनिया तुवा तया तोषविला.
धाव धाव रे हनुमंता किती अंत पाहशी धाव रे हनुमंता

लंकेमाजी सीतामायी उपवासे कृश झाली
रामध्यानी मग्न झाली तुवा तिला आश्वासिले
धाव धाव रे हनुमंता किती अंत पाहशी धाव रे हनुमंता

लक्षुमणाशी मुर्च्छा आली, राममुख शुष्क झाले
संजीवनी देओनिया लक्ष्मणा उठविले
धाव धाव रे हनुमंता किती अंत पाहशी धाव रे हनुमंता

अल्प शक्ती मंद बुद्धी आपला मी आहे भक्त
शक्ती बुद्धी देओनिया दासाला ह्या उद्धरावं
धाव धाव रे हनुमंता किती अंत पाहशी धाव रे हनुमंता

व्यायामशाळेत ही प्रार्थना म्हणायचो:

नमो आर्यभूमी जिथे जन्मलो मी
नमो धर्मभूमी जिथे वाढलो मी
नमो कर्मभूमी जियेच्याच कामी
पडो देह माझा सदा ती नमो मी!
------------------
हेग्रो श्री रामदुता शील हमको दिजीये
शिघ्र सारे सद्गुणोंसे पूर्ण हिंदू किजीये
लिजिये हमको शरणमे रामपंथी हम बने
ब्रह्मचारी, धर्म रक्षक, वीर भ्रततारी बने.
(भ्रततारी च्या जागी नक्की तोच शब्द आहे का आठवत नाहिये)
------
धर्माच्या करिता आम्हास जगती रामाने धाडियले
ऐसे जाणूनी राम भक्ती करिता ऐश्वर्य हे लाभले
आता विश्वसख्या तुझ्या पुढतीया नम्रत्वतेने वसे
इच्छा होत असे मनी मानसी करी तसे
हा देह तुझा असे!

छोटे छोटे श्लोकः

इथे हा गजानन, तिथे हा गजानन
कुठेही पहाता दिसेही गजानन
हृदी हा गजानन, मनी हा गजानन
गजानन गजानन गजानन गजानन
----------------------
तू सागर करुणेचा देवा तुजलाची दु:ख सांगावे
तुज वाचून इतरांशी दिन मुख पसरोनी काय मागावे
--------
ज्या ज्या ठिकाणी मन जाय माझे
त्या त्या ठिकाणी निज रुप तुझे
मी ठेविते मस्तक ज्या ठिकाणी
तेथे तुझे सद्गुरु पाय दोन्ही.

>>धनधान्यपशुवृद्धी, पुत्रपौत्रसमस्तही|पावती रुपविद्यादी स्तोत्रपाठेकरुनिया|| १४||

हा श्लोक मारुतीस्तोत्रात नंतर घुसवलेला आहे असे रामदासी सांगतात. कारण हे करा मग ते मिळेल, असे समर्थ कधीच म्हणत नसत.

शुभंकरोती सुद्धा टाका ना कोणितरि. आता पुर्णपणे विसरुन गेले आहे.

लहान लहान पण महत्वाचे श्लोक,

तीर्थ घेताना म्हणायचा श्लोक,

अकाल् म्रूत्यूहरणं सर्व व्याधिविनाशनम
विष्णो पादोदकम तीर्थम जठरे धाराम्यहम
शरीरे जर्जरीभूते व्याधीग्रस्ते कलेवरे
औषधम जान्हवीतोयम वैद्यो नारायाणो हरी

तीर्थ घेताना उजव्या हाताने वायु मुद्रा करून तीर्थ हाती घ्यावे व
वरील श्लोक म्हणून तीर्थ प्राशन करावे.

मन्ड्ग्अलाचरण्म
श्रीगणेशाय नम: श्री सरस्वत्यै नमः श्री सोमेश्वराय नमः
श्री विश्वेश्वराय नमः श्री कुलदेवताभ्यो नमः

करदर्शन व भूमिवन्दन

कराग्रे वसते लक्ष्मी करमध्ये सरस्वती
करमूले तु गोविन्दः प्रभाते करदर्शनं
समुद्रेवसने देवी पर्वतेस्तनमण्ड्ले
विष्णुपत्नि नमस्तुभ्यम पादस्पर्शम क्षमस्व मे

सम्पूर्ण नवनाग स्तोत्र
अनन्तं वासुकिं शेषं पद्मनाभं च कम्बलं
शन्खपालं ध्रूतराष्ट्रं च तक्षकं कालियं तथा
एतानि नव नामानि नागानाम च महात्मनं
सायमकाले पठेन्नीत्यं प्रातक्काले विशेषतः
तस्य विषभयं नास्ति सर्वत्र विजयी भवेत
इति श्री नवनागस्त्रोत्रं सम्पूर्णं

श्री देवी स्त्रोत्रं
नमो दैव्ये महादेव्यै शिवायै सततं नमः
नमः प्रक्रुत्यै भद्रायै नियता: प्रणता: स्म ताम

उरलेले पुन्हा कधीतरी

विवेक नाईक

शुभंकरोती कल्याणम
आरोग्यम धनसंपदाम
शत्रुबुद्धी विनाशाय
दिपज्योती नमोस्तुते

दिव्या दिव्या दिपत्कार
कानी कुंडल मोतीहार
दिव्याला पाहून नमस्कार
दिवा लावला देवापाशी
उजेड पडला तुळशीपाशी
माझा नमस्कार सर्व देवांच्या पायापाशी

तिळाचं तेल कापसाची वात
दिवा जळूदे सारी रात
घरातली पीडा बाहेर जावो
बाहेरची लक्ष्मी घरात येवो
घरच्या सर्वांना उदंड आयुष्य लाभो देवो.

(घरच्या धन्याला असं आहे वरच्या ओळीत. आम्ही घरच्या सर्वांना म्हणतो बदलून)

कुणाला परवचा पूर्ण येतो का? असेल तर टाका प्लीज.

कालभैरवाष्टकम

मी वाचलेल्या स्तोत्रातलं हे सर्वात जास्त गेय स्तोत्र.. ह्याला स्वतःची एक इतकी सुंदर लय- ठेका आहे की म्हणावसं वाटतं- म्हणताना आनंद मिळतो.
स्तोत्रातले शब्द खूप मोठे आहेत. लय बिघडू नये म्हणून मी संधी फोड केलेली नाहिये, पण म्हणताना मी जिथे शब्द तोडते, तिथे "_" टाकलाय (वाचायला सोप जावं- लय सापडावी म्हणून)

देवराज्य_सेव्यमान_पावनाघ्रिपंकजम्
व्यालयज्ञ_सूत्रमिंदू_शेखरं कृपाकरम्|
नारदादि_योगिवृंद वंदितं दिगंबरम्
काशिकापुराधिनाथ कालभैरवम् भजे|

भानुकोटिभास्करं भवाब्दितारकं परं
नीलकण्ठमीप्सिथार्थ_दायकं त्रिलोचनम|
कालकाल_मम्बुजाक्षमक्ष_शूलमक्षरं
काशिकापुराधिनाथ कालभैरवम् भजे|

शूलटंक_पाशदण्ड_पाणिमादिकारणं
श्यामकायमादिदेवमक्षरं निरामयम|
भीमविक्रम प्रभुं विचित्र तांडवप्रियं
काशिकापुराधिनाथ कालभैरवम् भजे|

भुक्तिमुक्ति_दायकं प्रशस्तलोकविग्रहं
भक्तवस्तलं स्थितं समस्तलोकविग्रहं|
विनिकण्वन्मनोज्ञ्_हेम्_किंकिणीलस्तकटिं
काशिकापुराधिनाथ कालभैरवम् भजे|

धर्मसेतू_पालकं त्वधर्ममार्ग्_नाशकम्
कर्मपाशमोचकम् सुशर्मदारकम् विभुम्|
स्वर्णवर्ण_शेष्_पाश_शोभितांगमण्डलं
काशिकापुराधिनाथ कालभैरवम् भजे|

रत्नपादुकाप्रभाभिराम_पाद_युग्मकम्
नित्यमद्वितीयमिष्ट दैवतं निरंजनम्|
मृत्यु दर्प नाशनं करालदंष्ट्र मोक्षणम्
काशिकापुराधिनाथ कालभैरवम् भजे|

अट्टहास_भिन्नपद्म_जाण्ड्_कोश_संततिं
दृष्टिपात_नष्टपाप_जालमुग्र_शासनं
अष्टसिद्धिदायकं कपालमालिकाधरं
काशिकापुराधिनाथ कालभैरवम् भजे|

भूतसंघनायकं विशालकिर्तीदायकं
काशिवास_लोकपुण्यपापशोधकं विभुम्|
नितिमार्गकोविदम् पुरातनम् जगत्पतिं
काशिकापुराधिनाथ कालभैरवम् भजे|

कालभैरवाष्टकम् पठन्ति ये मनोहरं
ज्ञानमुक्ति साधनम् विचित्रपुण्यवर्धनम्|
शोक_मोह्_दैन्य_लोभ_कोपताप्_नाशनम्
प्रयान्ति कालभैरवांघ्रिसन्निधिम् नरा धृवम्
काशिकापुराधिनाथ कालभैरवम् भजे|

|| श्री गणेशाय नमः ||
श्री गणेश पन्चरत्न स्तोत्र

मुदाकरात्त मोदकं सदा विमुक्तिसाधकम् | कलाधरावतंसकं विलासि लोकरक्षकम् |
अनायकैक नायकं विनाशितेभदैत्यकम् | नताशुभाशुनाशकं नमामि तं विनायकम् ||१||

नतेतरातिभीकरं नवोदितार्कभास्वरम् | नमत्सुरारि निर्जरं नताधिकापदुद्धरम् |
सुरेश्वरं निधीश्वरं गजेश्वरं गणेश्वरं | महेश्वरं तमाश्रये परात्परं निरन्तरम् ||२||

समस्त लोकसंकरं निरस्तदैत्यकुंजरम्| दरेतरोदरं वरं वरेभवक्त्रमक्षरम्|
कृपाकरं क्षमाकरं मुदाकरं यशस्करम् | मनस्करं नमस्कृतां नमस्करोमि भास्वरम्||३||

अकिंचनार्तिमार्जनं चिरन्तनोक्ति भाजनम् | पुरारिपूर्व नन्दनं सुरारि गर्वचर्वणम्|
प्रपंच नाशभीषणं धनंजयादि भूषणम्| कपोलदानवारणं भजे पुराणवारणम् ||४||

नितान्तकान्तदन्तकान्ति - मन्तकान्तकात्मजम् | अचिन्त्य - रुपमन्तहीन - मन्तरायकृन्तनम्|
ह्रदन्तरे निरन्तरं वसन्तमेव योगिनाम्| तमेकदन्तमेव तं विचिन्तयामि सन्ततम्||५||

फलश्रुती
महागणेश पंचरत्नम् आदरेण योन्वहम्| प्रजल्पति प्रभातके ह्रदि स्मरन् गणेश्वरम्|
अरोगितामदोषतां सुसाहितीं सुपुत्रताम्| समाहितायु - रष्टभूतिमभ्युपैति सोSचिरात्||

काही छोटे श्लोक.

सदा सर्वदा योग तुझा घडावा,
तुझे कारणी देह माझा पडावा
उपेक्षु नको गुणवंता अनंता
रघुनायका मागणे हेचि आता

नमितो योगी थोर विरागी तत्त्वज्ञानी संत
तो सत्कविवर परात्परगुरु ज्ञानराज भगवंत
योगिराज भगवंत

मोरया मोरया मी बाळ तान्हे
तुझीच सेवा करु काय जाणे
अपराध माझे कोट्यानुकोटी
मोरेश्वरा बा तू घाल पोटी

कृष्णाय वासुदेवाय हरये परमात्मने
प्रणत्क्लेष नाशाय गोविंदाय नमो नमः

उडाला उडाला कपि तो उडाला
समुद्र उलटोनी लंकेशी गेला
लंकेशी जाऊनी चमत्कार केला
नमस्कार माझा त्या मारूतीला

नानबा,
मी आज कालभैरवाष्टक आज लिहिणारच होतो. बरं झालं तू लिहिलंस ते. तू म्हणतेस अगदी खरं आहे. कोणीही (अगदी पहिल्यांदा म्हणणारा सुद्धा.) आपोआपच अगदी लयबद्ध रितीने म्हणू लागतो. म्हणून हे स्तोत्र पटकन पाठ होते. असो.
या स्तोत्राचा मला माझ्या साडेसाती मध्ये अनुभव आला आहे. अनुभव नंतर सांगतो पण मला असं सुचवायचं आहे की एखादं स्तोत्र म्हणण्यासाठी काही नियम पाळायचे असतात का (उदा. विशिष्टवेळी म्हणणे)? स्तोत्र म्हणण्यापूर्वी, म्हणत असताना आणि म्हणल्या नंतर काही उपचार करावे लागतात का (जसे निरांजन लावणे, नैवेद्य दाखवणे, आरती करणे इ.)? तसे निश्चितपणे माहित असल्यास लिहावे. त्याचा अनुभव काय आला तेही लिहावे.
आता अनुभव सांगतो. मला साडेसाती चालू होती त्यावेळची गोष्ट. मी दर शनिवारी शनि मंदिरात जात असे. एके शनिवारी तिथे प्रवचन चालले होते. दर्शन आटोपून मी बाहेर येऊन बसलो. प्रवचनकर्त्यांनी अर्थातच शनिमहात्म्य, साडेसाती इ विषय घेतले होते. बोलता बोलता ते कालभैरवाष्टकावर आले अन् त्यांनी कालभैरवाष्टक कसे म्हणावे ते सांगितले. उदबत्ती, निरांजन लावून इ. काही गोष्टी करायला सांगितल्या.(मला नीटसे आठवत नाही म्हणून लिहीत नाही) अन् कालभैरवाष्टक म्हणावे असे सांगितले. मीही त्याप्रमाणे करायचे ठरवले. आणि तसे करू लागलो.
मी त्याकाळात रेकी करायचो. रेकीचा सेकंड डिग्रीचा अनुग्रह घ्यावा म्हणून मी एका स्री रेकी मास्टर कडे गेलो. अनुग्रह देताना त्यांनी विचारले की तुम्ही कालभैरवाची उपासना करता का? मला क्षणभर सुचलेच नाही पण आठवलं की मी कालभैरवाष्टक म्हणतो. ते त्यांना सांगितलं. तर त्या म्हणाल्या की तुमच्या शिरावर तशी प्रतिमा तयार झालिये. अनुग्रह देताना मला ते जाणवलं म्हणून विचारलं.
साडेसाती चालू असताना मी खालील श्लोक्/मंत्र म्हणायचो:
१. कुलदेवतेचा जप (रोज १०८)
२. अथर्वशीर्ष
३. रामरक्षा
४. शनिमंत्र (कोणस्थः पिंगलो....)
५. कालभैरवाष्टक
६. दर शनिवारी (शनिमहात्म्य)
या सर्वांमुळेच माझी साडेसाती सुकर झाली. गुरु भेटले व अनुग्रह देखिल मिळाला.
विषयांतरा बद्द्ल क्षमस्व.

श्रुति च्या श्लोकाचा उर्वरित भाग

<<<डोळ्यांनी बघतो ध्वनी परिसतो कानी पदी चालतो,
जीव्हेने रस चाखतो मधुरही वाचे आम्ही बोलतो
हातांनी बहु साल काम करीतो विश्रांती ही घ्यावया घेतो झोप सुखे
फिरून उठतो ही ईश्वराची दया.>>>

सत्तेने प्रभुच्याच सूर्य उगवे, त्याच्याचि सत्ताबळे,
वारा वाहतसे नभी तरुलता देतात पुष्पे फळे.
पाण्याचा करितात मेघ समयी वर्षाव भूमीवरी,
देते धान्य समृद्धी भूमि अवघी त्याचीच सत्ता खरी.

सर्वज्ञा परमेश्वरास करुणा बापा दयासागरा,
आम्ही अज्ञ मुले तुझी सकलही तू बाप होशी खरा.
केला का इतुका महावरि असा देवा आता कोप हा,
हे आम्ही करुणस्वरे विनवितो आम्हाकडे तू पहा.

नानबा खरंच मी सुद्धा शुभंकरोती म्हणताना 'घरच्या सर्वांना' असंच म्हणते11

शनिचा मंत्र

कोणस्थ: पिंगलो बभ्रु:
कृष्णौ रौद्रोंतको यम:
सौरी: शनिश्चरो मंद:
पिप्पलादेन संस्तुत:

नमस्ते कोणसंस्थाय
पिंगलाय नमोस्तुते

नमस्ते रौद्रदेहाय
नमस्ते चांतकायच

नमस्ते मंदसंज्ञाय
नमस्ते सौरयेविभो

नमस्ते यमसंज्ञाय
शनैश्चर नमोस्तुते

प्रसादं कुरु देवेश:
दीनस्य प्रणतस्यच

(१)
अलंकापुरी पुण्यभुमी पवित्र,
तिथे नांदतो ज्ञानराजा सुपात्र,
जया आठविता घडे पुन्यराशी,
नमस्कार माझा ज्ञानेश्वरासी.

(२)
शुकासारिखे पूर्ण वैराग्य ज्याचे,
वसिष्ठापरी ज्ञान योगेश्वराचे.
कवि वाल्मिकीसारिखा थोर ऐसा,
नमस्कार माझा तया रामदासा.

(३)
अनुदीन अनुतापें तापलो रामराया,
परमदीन दयाळा नीरसी मोहमाया
अचपळ मन माझे नावरे आवरीता
तुजविण शीण होतो धावरे धाव आता.

भजनरहित रामा सर्वही जन्म गेला
स्वजन जनधनाचा व्यर्थ म्या स्वार्थ केला
रघुपती मती माझी आपुलीशी करावी
सकळ त्यजुनी भावें कास तुझी धरावी.

"जय जय रघुवीर समर्थ"

अश्विनी तुझी पोस्टस आवडली.
सुस्मिता धन्स गं. श्लोक पुढे आहे हे माहितीच नव्हतं.
नानबा सेम पिंच!

@महेशः तर त्या म्हणाल्या की तुमच्या शिरावर तशी प्रतिमा तयार झालिये. अनुग्रह देताना मला ते जाणवलं म्हणून विचारलं.
आईशपथ!!! शिरावर म्हणजे शिरांवर (नस) का डोक्यावर?

श्रुती करुणाष्टक(अनुदिनी अनुतापे..) पुढेही बरीच आहेत. आज वेळ मिळाला की लिहिते.

नानबा धन्यवाद शुभंकरोती टाकल्याबद्दल!

नानबा, शिरावर म्हणजे डोक्यावर (टाळूच्या भागावर). त्यांना डोक्यावर कालभैरवाची प्रतिमा दिसली. कशी दिसली ते मला माहीत नाही.

मी रोज गणपती अथर्वशीर्ष, रामरक्षा, आणि मारुती स्तोत्र म्हणते. माझं मलाच चांगलं वाटत. गाडी चालवत असताना, exercise म्हणून चालत असताना म्हणतेच म्हणते. त्यामुळे ट्रॅफीक जॅम इतर ड्राइव्हरची चुकी अशावेळी रागराग होत नाही आणि वाईट शब्द येत नाहीत मनात.

@मी_आर्या
महाबली प्राणदाता, सकळा उठवी बळे| सौख्यकारी शोकहंता, धूर्त वैष्णव गायका|| २||
मुळ मारुतीस्तोत्रामध्ये ते शोकहंता आहे की दु:खहारी आहे ?