अंतरपाटातील अंतर

मी नऊ वर्षांचे अंतर असल्याने एका मुलीचे प्रेम नाकारले होते, अर्थात फुलायच्या आधीच याचे लग्नात रुपांतर होणे शक्य नाही या विचारापोटी वेळीच माघार घेतली होती. तेव्हा मी २८-२९ चा होतो आणि ती १९-२० ची.... आज मात्र मी ३३ चा असताना ती २४ ची पाहताना तेव्हा हा मुद्दा लक्षात घेतला नसता तरी चालले असते असे वाटते....

असो, पण माझ्यामते ५-६ वर्षांचा फरक काही हरकत नाही. उलट बरेच ते. बायको तुलनेत कमी वयाची असल्यास नवर्‍यापेक्षा थोडी तरुण वाटत राहते आणि तिच्या मनात तरी असुरक्षिततेची भावना कमी असते अश्यावेळी.

माझ्यामते मुलींना मॅच्युरीटी सुद्धा लवकर येते वयाच्या मानाने त्यामुळे मुलगी लहान असली तरी मॅच्युरीटी लेवल वर दोघे एकच असतात.

बायको तुलनेत कमी वयाची असल्यास नवर्‍यापेक्षा थोडी तरुण वाटत राहते आणि तिच्या मनात तरी असुरक्षिततेची भावना कमी असते अश्यावेळी. >> असेच असेल तर मग नवर्‍याला असुरक्षित वाटू शकते की राव!!

अन्विता तै
तुम्ही म्हणता ते अगदी खरे आहे.
आजच्या युगात लग्न हे केवळ एक समाज ब्॑धन आहे म्हणुन केले जाते कि काय असे मला वाटते.
मुलगा/ मुलगी स्वतःचे वाढते वय लक्षात न घेता, अश्या काही अटी तयार करुन ठेवतात की बस् , त्या॑ना आपले करियर लग्ना पेक्षा जास्त मह्त्वाचे वाटते.( यात करीयरच्या मागे न लगण्या-या मुली देखिल आहेत) मग लग्नाला कितीहि उशिर झाला तरी चालेल.
मग त्यात् ते तसु भरही बदल करायला तयार नसतात. ह्या गोष्टी केवळ नोकरी करण्या-या मुलि॑न्मधेच नाही तर अगदी
काहिही न येणा-या न मिळवत्या मुलि॑मधे पण असतात. मग अगदी १० वी शिकलेली मुलगी/मुलगा या॑च्या अपेक्षा ६० /७० हजार अथवा जास्त कमवणारा जोडीदार हवा अश्या असतात. नशिबात असेल तर त्या॑ना तसे जोडीदार मिळतातही, पण सगळ्या॑च्याच बाबतित असे होत नाही. मग वय॑ वाढतच॑ जात पण स्थळ बघण काही था॑बत नाही.
आपल्या ५ पैकी जर ४ अटी पुर्ण होत असतिल तर एखादी अट शिथिल करण्यास काय हरकत आहे?

जर मुलगा/ मुलगी जास्त वय असुन लहान दिसत असतिल तर ५-६ कि॑वा त्या पेक्षा जास्त वयात अ॑तर असेल तर काहीच हरकत नाही. माझ्या मते जर नवरा-बायकोत जास्त अ॑तर असेल तर त्या॑च्यात जास्त समजुतदार पणा असतो. दोघा॑चे वय जवळ्पास असेल तर कुणी नमते घ्यायचे ? असे होते. स्थळ बघताना केवळ वर-वरची माहीती वाचली जाते. या वरुन परिक्षण करुन बाकिची माहीति न बघता सरळ पहिल्याच वेळी ते स्थळ बाद करणे केवळ वयाच्या बाबतित योग्य न्हवे.

ज्याचा त्याचा प्रश्न आहे, तिर्‍हाईताचे काय काम?

वात्सयानाच्या मते वयातले अंतर ३ ते ११ असावे. (म्हण्जे कमीत कमी तीन तर जास्तीत जास्त अकरा)
बाकी राजसी+१.

अन्विता, ज्याचं त्याला कळत असतंच
तुम्ही समजावता म्हणजे नेमकं काय करता तर तुझे विचार चुकीचे आहेत हे समोरच्याला पटवून देतात.
मी त्या बोटीत आहे म्हणून सांगतेय!
आमच्या घरात अनेक मुद्दे आहेत -
मुलगा जातीतला हवा.
मुलगा कर्तुत्ववान असला म्हणजे झालं, तूला कशाला शिक्षण पुर्ण केल्यावरच लग्न करायचय? तो करून घेईल शिक्षण पुर्ण तुझं.
लग्नानंतर नोकरी करायचीच आहे असा अट्टाहास का आहे तुझा?
स्वयंपाक तू शिकलाच पाहीजेस कारण नवर्‍यांना घरचं जेवण लागतं.
इत्यादी इत्यादी.
माझे आई वडीलच असं म्हणतात असं नाही पण माझ्या अनेक नातेवाईकांकडे यातले अनेक मुद्दे आहेत.
वरीलपैकी एकही गोष्ट मला मान्य नाही आणि तेच ते मला "समजावतात" यू नो!
इरिटेट होतं!
अंतर जास्त हवं की कमी हे त्यांचं त्यांना ठरवू द्याकी. नकोय ना त्यांना मोठा मुलगा/ लहान मुलगी? मग एवढा मोठा काय फरक पडतो? दुसरा बघा!
मी माझ्यापेक्षा ५-६ वर्षांनी मोठ्यांना ताई-दादा म्हणते
नवरा म्हणून शोधणार असाल तर ५-६ वर्षांनी मोठा मला चालणार नाही असं म्हणल्यावर नुकतंच नात्यातल्या एकीने मला चांगलंच "समजावलय"
त्यामुळे हा बाफ बघुन चांगलंच डोकं फिरलंय माझं!
नाही लिहायचं ठरवलं तरी लिहीलं गेलंच

अगदी ११०% बरोबर आहे रिया तुझ.
२-३ varshane पिढीचे विचार बदलतात. त्यामुळे जास्तीत जास्त ३ वर्षा अंतर असायला have. कारण दिसणे म्ह्ण़़जे सगळ काही नसत. माझ्यामते मुलगा आणि मुलगी सारख्याच वयाचे असावेत. ते जास्त मित्र बनतात मग.
मला जो पहिला मुलगा सागून आला होता तोच ४ वर्षने मोठा होता. चांगला करोडपती होता. पण त्याना नोकरी न करणारी मुलगी हवी होती. काय करायची आहे असली श्रीमन्ती ज्यात मुलगी फक्त शोभेची बाहुली आहे अस समजतात. मी नकार दिल्यावर ज्याने स्थळ् आणल होत त्याने बरच गहजब केला . स्पष्ट सान्गितल - मी माझ्या जिवावर नोकरी मिळवली आहे मुळीच सोडणार नाही. आणि असल्या अटी असलेली स्थळ सान्गू नका.
आणि आजच्या युगात तर प्रत्येकाने स्वावलन्बी असायलाच हव.

अंतर जास्त हवं की कमी हे त्यांचं त्यांना ठरवू द्याकी. नकोय ना त्यांना मोठा मुलगा/ लहान मुलगी? मग एवढा मोठा काय फरक पडतो? दुसरा बघा!

+१११११

लग्न हा अत्यंत खाजगी प्रश्न आहे. करायचं की नाही, कधी, कोणाशी हे आपल्या इथे मुलींना स्वत:चं स्वत: ठरवून का देत नाहीत देव जाणे. आणि इथे त्यांनी उदाहरण दिलंय ती मुलगी पस्तीस वर्षांची आहे. आता पस्तीसाव्या वर्षापर्यंत तुम्ही खूप जग बघितलेलं असतं, टक्केटोणपे खाल्ले असतात त्यामुळे आपल्याला काय हवंय हे नक्की झालेलं असणारचे त्या मुलीचं.

लग्न हा अत्यंत खाजगी प्रश्न आहे. करायचं की नाही, कधी, कोणाशी हे आपल्या इथे मुलींना स्वत:चं स्वत: ठरवून का देत नाहीत देव जाणे. आणि इथे त्यांनी उदाहरण दिलंय ती मुलगी पस्तीस वर्षांची आहे. आता पस्तीसाव्या वर्षापर्यंत तुम्ही खूप जग बघितलेलं असतं, टक्केटोणपे खाल्ले असतात त्यामुळे आपल्याला काय हवंय हे नक्की झालेलं असणारचे त्या मुलीचं.

>> +१

असेच असेल तर मग नवर्‍याला असुरक्षित वाटू शकते की राव!!
>>>>>>>>
प्रमाण लक्षात घेतले तर पुरुषांमध्ये ही असुरक्षिततेची भावना कमी असते.
बायकांनी नवर्‍याचे मोबाईल चेक करायचे प्रमाण जास्त असते पण तेच पुरुषांनी बायकांचे मोबाईल चेक करायचे प्रमाण कमी असते.
अर्थात एखाद्या पुरुषाला आपल्या जोडीदाराबद्दल काही समजले आणि संशय आला तर ते तसे करू शकतात, पण बायका मात्र उगाचच्या उगाच करत असतात. कारण त्यांचा स्वभावच मुळात संशयी असतो. मग हा प्रेमातून बनतो की असुरक्षितेतून हा चर्चेचा विषय होईल. माझ्यामते प्रेम असो वा नसो, असुरक्षितता असतेच.

Anvita,

हा प्रकार थोडा सोयीचा पडतो असं माझं मत आहे. पूर्वी निवड कमी असे. हल्ली जालसुविधेमुळे मुले आणि मुली ढिगाने मिळतात. साहजिकच या ढिगाऱ्यास कात्री लावावीच लागते. त्यासाठी वय हा त्यातल्यात्यात वस्तुनिष्ठ पर्याय आहे. इतर गुण (पगार, उंची, नातेवाईक, इत्यादी) वयाइतके वस्तुनिष्ठ नसावेत.

अर्थात प्रेमविवाहाच्या बाबतीत वय आड येत नसावं.

आ.न.,
-गा.पै.

कोणी जर कोणाला चांगल्या हेतूने काही सांगायला गेले ते सुद्धा एक विचार किंवा एक मत म्हणून म्हणजे सक्ती नव्हे तरी ' mind your own buisness ' हाच सूर ऐकू येतोय . >>
ताई , असा अनुभव घेऊनही काय चूकतेय हे तुमच्या लक्षात येत नाहीये बहुतेक. ते हे की आपल्याला कीतीही योग्य वाटत असला आणि आपला हेतू आपल्यामते चांगला असला तरी दुसर्‍याने स्वतःहुन मागितल्याशिवाय त्याला सल्ला द्यायला जाऊ नये. दुसर्‍याच्या ईच्छा नसताना त्याच्या खाजगी बाबतीत डोकावून उपदेश करणार्‍यांना मग लोक भोचक म्हणतात ( in other words ' mind your own buisness ')

असल्या मुलामुलींकरता खरंतर कौन्सेलिंगच सुरू करायला हवं. हे नको, ते नको, अस्सा नक्को आणि तश्शी नको. काय हे! चांगलं आपल्या आईवडिलांनी आणलेल्या पहिल्याच स्थळाला हो म्हणायचं आणि लग्न करून इतर चारचौघांसारखं सुखात रहायचं सोडून हे असले विचार कसे सुचतात म्हणते मी!

एकदा लग्न केलं की कसं 'अँड दे लिव्ह्ड हॅपिली एवर आफ्टर'च असतं हे ही त्यांना कळत नाही. उग्गाच नकार देत बसतात. बरं दिसता का ते!

लग्नेच्छू मुलीच वय ३५ वर्षे, म्हणजे अपत्ये हवी असतील तर आधीच हाय रिस्क प्रेग्नन्सी. त्यात अपत्याचे वडील अधिक वयाचे असतील तर अजून इतर कोम्प्लीकेशन. ही मुलगी समजूतदार दिसते कारण उगीच रिस्क वाढवत नाहीये. ती सुखाने राहील एवढ्या सदिच्छेवर नाही का संभाषण संपवता येत तिच्याशी? समजूत घातलीच पाहिजे का? का तिला समजून घेण्याचा प्रयत्न केला पाहिजे? ऐश्वर्या - अभिषेक, फरहान-ओधुना यांनी "बिघडवलेली" पिढी आहे.

मामी +१

http://www.mayoclinic.org/paternal-age/expert-answers/faq-20057873

फरहान-ओधुना यांनी "बिघडवलेली" पिढी आहे.//ह्याचे उदाहरण कळले नाही . समजावता का ? <<<<<
नवराबायकोतली बायको वयाने मोठी.

पण इथे बायको वयाने मोठी हा मुद्दा नाहीये. >>> का बरं तो मुद्दा नाहीये? नवरा मोठा असतो तशी बायकोही मोठी असली तर काय जातं?

सिमन्तिनी, सचिन-अंजली ला विसरलीस.

पुरुषांच्या मॅच्युरिटीचं म्हणाल तर ... जाऊच दे.

बाकी, मुलं लग्नायोग्य झाली की, त्यांच्यासाठी जोडीदार शोधणं आपणच सुरू करण्यापेक्षा मुलांनाच ती जबाबदारी स्वतःची स्वतः घेऊ दिली पालकांनी तर जास्त बरं होईल. त्यांच्या ते अपेक्षा ठरवतील, त्यात तडजोड करतील/करणार नाहीत, त्यांचं ते घेतील पाहून.

मामी, अर्चना पूरणसिंग-परमीत सेठी, अर्जुन रामपाल-मेहेर जेसिया पण राहिले की.

नवरा मोठा असतो तशी बायकोही मोठी असली तर काय जातं?<<<< आपली उदात्त संस्कृती नाही का? रसातळाला.

अच्छा अच्छा , म्हणजे ३५ वयाच्या मुलीने तिच्याहून लहान मुलाशी लग्न केले पाहिजे असे होय >> असेच केले पाहिजे असे नाही. प्रत्येक स्त्रीची इच्छा वेगळी असते. कुणी मुले दत्तक घेईल, कुणी मुले नकोच म्हणेल, कुणी पार्टनरच्या मुलांना आपलेसे मानेल. थोडक्यात त्या मुलीचे आयुष्यातील काय 'फंडे' आहेत त्याला अनुसरून पार्टनर/नवरा शोधावा.

माझ्या मते अन्विता यांनी आपले निरिक्षण व मत मांडले आहे. पण काहींना तो अनावश्यक सल्ला वाटला असेल. कारण त्यांच्या पालकांनी( खर तर पालक शब्द नको वापरायला आईवडिलांनी म्हणाव. कारण एवढे घोडे झाले तरी विवाहेच्छु सज्ञान वधू वरांना पाल्य म्हणणे हे काहींना अवमानदर्शक वाटू शकते) त्यांना स्थळांवरुन पीडले असणार. इथे जालावर ही तोच विषय का? त्यामुळे ते वैतागले असणार असा माझा प्राथमिक अंदाज आहे.
लिव्ह इन रिलेशनशिप कस बर असतय ! गाजराची पुंगी वाजली तर वाजली नाही तर मोडुन खाल्ली. असो....