|
Milya
| |
| Tuesday, January 30, 2007 - 5:49 am: |
| 
|
चाल : संदीप ची कविता - नसतेस घरी तू जेव्हा नसतेस घरी तू जेव्हा जीव हलका हलका होतो मित्रांच्या येती फ़ौजा अन घरात गलका होतो घनघोर लढाई व्हावी घर तसे रणांगण होते पडण्या मग 'धारा'तिर्थी हर वीर उतावीळ होतो येताच ग्लास हाताशी तत्काळ संपुनी जाती दाण्यांचा उडतो फन्ना चिवड्याचा चकणा होतो तव मुठीत घुसमटणार्या मज स्मरती भीषण वेळा कैदेतून सुटका हावी मी तसा आनंदित होतो तू थांब सखे तिकडेच मी वाहेन सारी धुरा सिगरेटचा धूर झकास माझ्यासह वर वर उडतो पत्यांचा रंगता डाव पालटते नशीब माझे मी गुलाम संसारातील हुकमाचा एक्का होतो सखे, झाला खूप पसारा आवरण्या परतून ये गं तव फ़टकळ शब्दांवाचून संसार सुना हा होतो नसतेस घरी तू जेव्हा...
|
Princess
| |
| Tuesday, January 30, 2007 - 6:15 am: |
| 
|
खुप मस्त लिहिलय मिल्या. नुकतीच माहेरुन आलीय परत. हीच स्थिती आहे घरात.
|
Jo_s
| |
| Tuesday, January 30, 2007 - 6:38 am: |
| 
|
मिल्या खतरनाक (घरी दाखवतोस कारे ही विडंबनं?)
|
मिल्या ... मस्त . विशेषतः पहिलं , चौथं आणि पाचवं कडवं .
|
पूनम ने वाचलेल दिसत नाही अजुन...
|
Mrinmayee
| |
| Tuesday, January 30, 2007 - 9:17 am: |
| 
|
टू गुड!! पत्यांचा रंगता डाव पालटते नशीब माझे मी गुलाम संसारातील हुकमाचा एक्का होतो....
|
Meenu
| |
| Tuesday, January 30, 2007 - 10:10 am: |
| 
|
तव फ़टकळ शब्दांवाचून संसार सुना हा होतो >>> मिल्या अगदी अगदी मनापासुन मोदकच मोदक ... बाकी सहीच .. पुनमनी वाचल्यावर काय झालं ते लिहायला विसरु नकोस हो.
|
Nalini
| |
| Tuesday, January 30, 2007 - 10:11 am: |
| 
|
|
Devdattag
| |
| Tuesday, January 30, 2007 - 10:25 am: |
| 
|
बहोत दिनो बाद.. पण तुफान आहे.. दोन्ही अर्थी..
|
Milya
| |
| Tuesday, January 30, 2007 - 12:51 pm: |
| 
|
खूप खूप धन्यवाद सर्वांना वैभवा post edit कर रे.. मी दोन कडव्यांची आत्ताच अदलाबदल केलीय... आणि लोकहो... पूनमने कधीच वाचलेय हे... प्रत्येक कविता / विडंबन स्वानुभवावर असावे असे थोडेच आहे.. आजुबाजुला बरीच उदाहरणे आहेत की अगदी मायबोलीवरही सापडतील 
|
Manas6
| |
| Tuesday, January 30, 2007 - 1:17 pm: |
| 
|
...तुटे वजनाचा काटा ! आठवण तुझी येता, फुले अंगावर काटा, असे मी नाही म्हणत, म्हणे वजनाचा काटा ! तुझ्या देहाच्या ह्या सीमा, आठी दिशांना फैलती, म्हणुनीच सारे तुला, 'अष्टफैलु' गं म्हणती ! पहा अजस्त्र केव्हढा, तुझा देह बलडंड, आता बाहु म्हणु ह्यांना, का भीमाचे गं हे दंड ! जेव्हा पाऊल टाकीशी, दणदणते धरणी, देवा काय वर्णावी ही, तुझी 'अगाध' करणी ! काल हॉटेलात गेली, तेव्हा मालक म्हणाला, आधी डिपॉझीट ठेवा, मग ऑर्डरचं बोला ! जेव्ह जाते शिंप्याकडे, द्याया कपड्याचे माप, शिंपी पुटपुटे मनी, अ ब ब ब, बाप बाप ! केली घोडेस्वारी हिने, कमी करण्या वजन, हिच्याऐवजी हो झाले, कमी घोड्याचे वजन ! ऑटोरिक्शावाले हिला, बघुनीच सुसांटती, संपेस्तोवर पेट्रोल, गाडी बेफाम हाणिती ! म्हणे जाऊनी वैद्याला, झाली भुक कमी फार, न्याहारीला फक्त पिते, दुध लिटर मी चार ! येतो थकवा हो फार, 'भारी' पडतात कष्ट, आता सुचवा ना गडे, मला थोडी बेड-रेस्ट ! 'नको नको' म्हणे वैद्य, उगा बेडला का कष्ट? द्यावी लागेल बेडला पर्मनंट 'बेड-रेस्ट' ! मानस६
|
maanas.. .... मिल्या गमतीत म्हटलेय.खरय प्रत्येक कविता ही काही स्वानुभव नसते.
|
Solid मिल्या... sixer मारलाय.. manas, Interesting.. 
|
Chinnu
| |
| Tuesday, January 30, 2007 - 2:35 pm: |
| 
|
मिल्या, मानस भन्नाट अगदी
|
Paragm
| |
| Tuesday, January 30, 2007 - 2:58 pm: |
| 
|
milya tooo good, bhannat zaalay
|
Salil
| |
| Tuesday, January 30, 2007 - 4:46 pm: |
| 
|
रे राखेचि किमत करु नये कोनि गन्ध ह शेणाच माथि लयु नये कोनि घर आहे दुर म्हनुनि जाउनये नये कोणी चुल दुसरि शोधुन घर मोडू नये कोनि लख लफ़दि पचवुनि रहाते ति (लग्नाला) उभी त्य लग्नल कोणी शुल्लक म्हणू नये सगल्या दगडाना देव कधि म्हनू नये एअवधे हि आस्तिक कधी होउ नये सात जन्माच्या कमाइतून नुम्बर हा लवला एक नुम्बर हि ह्या जन्मि लागू नाये तुला मि सोडुन जाताना प्राथन इतूकी कोपर्यावर दुसरिला कधी दिसु नये मि
|
Zakasrao
| |
| Tuesday, January 30, 2007 - 11:00 pm: |
| 
|
मिल्या मानस सलिल मस्तच जमलय. खुप दिवसांनी पण पदार्पणातील पहिल्याच बाॅलवर सिक्सर मारला मिल्याने.
|
Psg
| |
| Tuesday, January 30, 2007 - 11:58 pm: |
| 
|
मिलिंद मानस, मस्त झालय.. मूळ गाण्याची लिंक देऊ शकाल का?
|
Badbadi
| |
| Wednesday, January 31, 2007 - 12:09 am: |
| 
|
मिल्या, नेहमीप्रमाणे जबरी मानस, छान!!! पूनम म्हणते आहे तसं मूळ गाणं कळल तर अजून मजा येईल..
|
Shyamli
| |
| Wednesday, January 31, 2007 - 1:36 am: |
| 
|
मिल्या,लै झ्याक, नवर्याला वाचुन दाखवली,तर म्हणे"भलताच वीर दिसतोय,भेटाव लागेल याला एकदा." संदीपची, ही कविता ऐकुन तमाम नवरे मंडळींना असच वाटत असत की काय? मानस, 
|
|
|