कोणा छोट्याची होडी माझ्या हाती तरु दे>>>>>...meenu mastach aahet doghii kavitaa..!!!
चालते ह्रदय, सवयीने श्वासांची लड उलगडते>>>>... ninaavii khup divasaanii pan ekadam jabardast...!!!!
mrudaaga.ndhaa ag.. itakii stutii nako karus.. cha.ngalyaavaaIT suchanaa tevhadhyaa det jaa!!!
|
moodi
तुझ्या अभिप्रायाबद्दल खूप आभारी आहे.
देवदत्त,
आज ''गुरुपौर्णिमेच्या भाग्यदिनी या अप्रतिम अभंगाचा खजिना तुमच्यामुळे मिळाला त्याबद्दल तुम्हाला शतकोटि धन्यवाद.
लोपा,
अगं, मी मृदा नाही ग.. मृदा वेगळी मी मृद्गंधा वेगळी आहे.. आणि मी योग्यच स्तुति केली आहे.. असो, मी सुचना जरुर करेन..
|
Sadda
| |
| | Tuesday, July 11, 2006 - 4:38 am: | 
| 
|
देव मस्त आहे कविता अगदी दिवसाला साजेशी
|
Jayavi
| |
| | Tuesday, July 11, 2006 - 5:07 am: |
|
|
निनावी,एकदम सही! शेवट तर अप्रतिम! चुरगळते चादर थोडी, उशी जराशी रडते....... क्या बात है!
सगळ्यांच्या कविता इतक्या सुरेख आहेत ना...... कशी तारीफ करावी तेच कळत नाही. खूप समाधान मिळतं इथे चक्कर मारली की!
मिनू,मृद्गंध,नेत्रसखी......... सुरेखंच गं!
|
Dineshvs
| |
| | Tuesday, July 11, 2006 - 9:21 am: |
|
|
निनावी, सुंदर काव्य. तैसे वैगरे शब्द आता कुठे वापरलेच जात नाहीत.
|
Ninavi
| |
| | Tuesday, July 11, 2006 - 10:55 pm: |
|
|
धन्यवाद दोस्त्स.  क्ष्क्ष्क्ष्क्ष क्ष्क्ष्क्ष्क्ष क्ष्क्ष्क्ष्क्ष
|
Ninavi
| |
| | Tuesday, July 11, 2006 - 10:58 pm: |
|
|
माझी कविता..
येते कानावर शीळ
ध्यानीमनीही नसता
माझ्या मनाच्या अंगणी
गाते वेल्हाळ कविता
घेती काळजाचा ठाव
तिच्या सुरेल लकेरी
पाय रोकड्या शब्दांचे
पंख अर्थाचे सोनेरी
तिची उफराटी तर्‍हा
जगावेगळीच रीत
नाही येण्याला कारण
नाही जाण्याला गणित
तिच्यासाठी जोपासावे
नाते एकेक हिरवे
मुक्या कळ्यांनी करावी
रोज ऋतूंची आर्जवे
तिला द्यावयास झोका
फांदी फांदी आसुसावी
तिची वाट पहाताना
पळे युगेच भासावी
अंती सोडावा निःश्वास
जेव्हा निराश होऊन
पंख हिचे झळाळावे
तोच निःश्वास लेवुन
हिच्यासाठी साठवावा
हिर्‍यामाणकांचा चारा
हिची तहान भागवी
डोळ्यांतील अश्रू खारा
असे वेडे हे पाखरू
कधी अवचित येते
त्याच्या मंजूळ नादाने
पुन्हा नादावून जाते..
|
Sarang23
| |
| | Tuesday, July 11, 2006 - 11:14 pm: |
|
|
केवळ सुरेख!!! क्या बात है निनावी...
|
Meenu
| |
| | Wednesday, July 12, 2006 - 12:11 am: |
|
|
वा निनावी सुरेखच ....
|
Devdattag
| |
| | Wednesday, July 12, 2006 - 12:21 am: |
|
|
निनावि.. भई वाह.. ..
|
Meenu
| |
| | Wednesday, July 12, 2006 - 12:48 am: |
|
|
बंद ओठाआड
तुझ्या बंद ओठाआडचा
तो हुंदका का ऐकु येतोय मला पुन्हा पुन्हा
की माझ्या कानातच तो साठुन राहीलाय?
परत वळुन तुझ्याकडे बघितल खातरजमा करुन घ्यायला
तर तुझ्या ओठावर तेच मंद स्मित रेंगाळताना पाहुन
उगीचच माझ्या ओठातुन फुटला हुंदका
तुझ्या बंद ओठाआडचा.......
|
Meenu
| |
| | Wednesday, July 12, 2006 - 12:50 am: |
|
|
मी वाट पहातेय
तुझ्यातला ज्वालामुखी
जागा होण्याची मी वाट पाहतेय
की तुझी सहनशक्ती संपण्याची
मी वाट पहातेय..?
अन्यायाला सीमा असते, पण
कळलय का तुला की अन्याय होतोय..?
तुझा स्व जागृत होण्याची
मी वाट पाहतेय
सवयच झालीये तुला
लक्तर होऊन जगण्याची
तुझी सवय सुटायची
मी वाट पाहतेय
खुप झाला अंधार
बरीच लांबली ही रात्र
दिवस उजाडायची
मी वाट पाहतेय...
मी वाट पाहतेय...
|
निनावि,
तुझी कविता... केवळ अप्रतिम.
|
Niru_kul
| |
| | Wednesday, July 12, 2006 - 2:08 am: |
|
|
तू परत ये......
तू चुक मान्य करणार नाहीस हे मला माहीत आहे,
म्हणुनच मी उगाच तुझी समजुत काढणार नाही;
तू परत यावीस असं मला मनापासुन वाटतं,
अजुनही तुझ्या आठवांचं आभाळ मनामध्ये दाटतं;
माझ्या सहवासातला प्रत्येक क्षण तुला हेच सांगेल,
तुझ्याकडे तुझ्याचसाठी, माझी साथ मागेल;
बघ, कोपर्‍यावरचा प्राजक्तही तुझ्या वाटेकडे डोळे लावून फुलायचा थांबलेला आहे,
किमान त्याच्यासाठीतरी तू परत ये.......
|
Jayavi
| |
| | Wednesday, July 12, 2006 - 2:45 am: |
|
|
निनावी, छान बरसताहेत आषाढसरी
मीनू, मस्तच
|
मीनु निनावि,निर.. सुंदर पुर्ण वेगळे विषय..!!!
हा अजुन एक विषय..
|
नदी
गिरी शिखरांना पिंगा घालीत
हळुच दरीत मान मोडित,
रानात मटकुन मुरका घेई..
नदी ठुमकत जाई..
माळेचे मोती खळखळत
काताळातुन झळझळत..
आपल्याच तोर्‍यात चालत..
ही निर्झराची ताई..
नदी.....ठुमकत जाई
वरुणाच्या स्पर्शाने बेभान
आभाळ साठवत निघाली
उधाणल्या तारुण्याला या
किनार्‍याची माया सांभाळुन घेई..
नदी...ठुमकत जाई
रुप लेणं अस देखणं
फ़ुल पान माळलेलं
लव्हाळीच्या बटांनी
मरुताच्या खळीने
स्वतावरच भाळत..
सार्‍या गावातुन मिरवुन घेई..
नदी... ठुमकत जाई..
तरुची घसट, वृक्षाची लगट..
कड्याचा चोरटा कटाक्ष..
रानची हिरवी पिरती
सोडत सारे..
कुणाच्या ओढीने ही एकली जाई..
नदी...
झिल मिल जीव..गलबल पाही
खट्याळ नजर.. आतुर ह्रुदय
मिटवुन सीमारेषा..
सरीता सागर होई..
नदी ठुमकत जाई..!!!
|
meenu,lopa,ninavi .. sagalech apratim !!!great!!!
|
Mruda
| |
| | Wednesday, July 12, 2006 - 6:56 am: |
|
|
सांगा कशी जपायची
नात्यांमधली तरलता..?
कशी जपुन ठेवायची
भेटींमधली अधीरता..?
नाती जुळतात, नाती तुटतात
एंट्री-एक्झिट सुरुच असते..
कुठे थांबायचं कळण्याची
फ़ार फ़ार गरज भासते..
इथल्या प्रत्येक नात्याला
सिमीत आयुष्य असतच का..?
ऐहिकातल्या नात्यांना
अमरपणाचं देण नसतच का..?
आली-गेलेली सगळीच नाती
आपला ठसा गोंदवत रहातात..
अशी ना तशी परत परत
वळणा-वळणावर भेटत रहातात..
आपण एकच करु शकतो
बदल सगळे स्विकारत जायचं..
संपलं म्हणुन रुसण्यापेक्षा
घडलं म्हणुन हसत रहायचं..
मृ
|
Jayavi
| |
| | Wednesday, July 12, 2006 - 8:09 am: |
|
|
लोपा, त्वाडा जवाब नही यार! अप्रतिम कविता!
मृ...... मला असं वाटतं या नावातच जादू असावी. किती सुरेख लिहिताय तुम्ही दोघी!
|
