जुने

(मदिरा वृत्त = गालल गालल गाललागा , ललगा ललगा ललगा ललगा )

आठवतो मज काळ जुना , अन आठवतो मज गाव पुन्हा,
ओबडधोबड वाट जरी ,मज बोलवतो गतकाळ पुन्हा....
पेटवल्यावर चूल घरी ,खरपूस सुवासिकता फुलते,
माय कुठे घर आवरते ,पण कंकण मंजुळ वाजवते.....

पाणवठ्यावर कैक स्त्रिया, कमरेवर घागर,वावरती
गोंधळ घालत कायमचा, लटकेच पुन्हा रुसती हसती....
आदळते नववार कुठे ,दगडावर वाळण अंथरले,
कोण भिजे कुणि वाट बघे, उघडीच तिथे बसतात मुले...

अंगण सारवते गृहिणी, तुळशीपुढती पणती जळते,
घेत कडेवर बाळ तिचे, स्वयपाक धुणी सगळे करते....
नांगर घेत गळ्यात उभा, धडधाकट मालक रोज दिसे,