कांतारा: एका आदिम संघर्षाची कहाणी चित्रपट परीक्षण

होंबाळे फिल्म्स चा कांतारा चित्रपट आज चित्रपटगृहात जाउन बघितला. ही कलाकृती मोठ्या पडद्यावर व उत्तम थिएटर साउंड मध्ये बघण्यासाठीच बनवली आहे. चित्रपटाची भरपूरच प्रसिद्धी व माहिती जालावर आहे. तथापि हा अनुभव व्यक्तिसापेक्ष आहे. लेखक दिग्दर्शक ऋषभ शेट्टी ह्यांनी अगदी अस्सल दक्षिणी मातीतली एक कहाणी संपूर्ण पणे आपल्या समोर सादर केलेली आहे. एक नितांत सुंदर अनुभव. चित्रपट बघून गोड गुलाबी प्रेमळ वलय वगैरे निर्माण होत नाही पण एक प्रकारचे आंतरिक समाधान नक्की मिळते.

तुळू नाडू म्हणजे दक्षिण कन्नडा, उडिपी हे कर्नाटका तील भाग व कासारगौड हा केरळातील भाग तुळु नाडू म्हणून ओळखला जातो. शिल्पा शेट्टी, सुनील शेट्टी, व रुपसुं दरी ऐश्वर्या ह्यांची 'नेटिव्ह प्लेस.' येथील एका जंगलाच्या संरक्षणाची, त्यात राहणा र्‍या मूल निवासी लोकांची त्या जमिनीवर हक्क सांगणार्‍या दमन कर्मी व्यवस्थेची ही कथा आहे. मूलनिवासी लोकां चे जीवनच त्या जंगलावर अवलंबून आहे. ते फक्त तिथे राहतात व गरजे पुरतेच घेतात. परंतु नवीन आलेल्या व्यवस्थेनुसार ह्या जंगलाला राखीव घोषि त करायचे म्हणून आलेला अधिकारी जागेवर हक्क सांगू पाह णारा उच्चवर्णीय स्वार्थी जमीन दार व खेड्यातच राहणार्या जन्मलेल्या लोकांचा आपल्या जीवनासाठीचा संघर्ष चित्रपटात प्रभावी पणे दाखवला आहे.
जमीनदारातर्फे नागवल्या गेलेल्या जनतेच्या हिता साठी एक दैवी शक्ती उभी राहते. तिच्या सोबत क्षेत्रपाल दिक्पालही आहेत. जे दैवा व गुलिगा नावाने येतात.

शिवा हे मुख्य पात्र ऋषभ शेट्टी अक्षरशः जगला आहे. रासवट, जमीनदाराची काहीही कामे करुन देणारा , व्यसनी, तामसी प्रवृत्तीचा नायक त्याने उत्तम रेखाटला आहे व त्याच्या स्वभावातले अनेक कंगोरे सहज दाखवले आहेत. चित्रपटाचा शेवट तर थक्क करून सोडतो. कंबाला - म्हशींची शर्यत - हा सीन जरूर बघा. थ्रीडी नसले तरीही नदीतले मातकट पाणी आपल्यावर उडते कि काय असे वाट्ते . पुढील मारामारीचे प्रसंग सुद्धा त्याने लिलया पेलले आहेत. शिवाचे कैलासा म्हणून एक् ट्री हाउस आहे ते मला फार आव्डले. शिवाचे एक स्वभाव वैशि ष्ट्य म्हणजे बंडखोर पणा.

ह्याचा भाउ गुरवा हे चित्रपटा ता ले एक सुस्वभावी पात्र. सहज विश्वास टाकणारे, जीवनात नशीबी आलेले भोग पत्करुन तक्रार न करता खालमानेने जगणारे लोक असतात त्यातला एक. हा वंश परंपरागत आलेला भूत कोला दर वर्षी नाचवत असतो.

विधवा आई सर्वत्र सारखीच. ह्या रांगड्या बैलांना ती झोडपूनच रांगेत ठेवत असते. कायम कावलेली व त्रासलेली.

फॉरेस्ट ऑफिसर मुरली हे पात्र शिवा इतकेच रंगत दार रचले आहे. एकटाच पोस्टिंग वर राहणारा अधिकारी. वन वाचवायचे त्याचे प्रयत्न. खेडेगावातील लोकांचा हुच्च पणा. अनेक वाद होउन शेवटी हा शिवाच्या बरोबरीने टीम उभारतो.

जमी न दारही जगभर असे आहे रे वर्गातले लोक असतात तसाच आहे आतून कृर जनते बदल थोडीही सह अनुभूती नसलेला, स्वार्थी, बाईबाज
जातिवादी व ढोंगी. गोड बोलुन नुकसान करणारे असतात त्यातला हा व्यक्ति. निळ्या चिमणीच्या मालकाची च आठवण आली मला तर ह्याला बघुन. अश्या लोकांची पापे त्यांच्या संततीला भोगावी लागतात ह्या देशी समजातून ह्याचा मुलगा मनोदुर्बल दाखवला आहे. ते बघून वाइट वाट्ते. बिचारे पोर. जमीनदाराची बायको सर्व बघुन गप्प.नवरा परस्त्रीला भेटायला चालल्यावर शिवाच्या हातात टॉर्च देणारी.

चित्रपटातील कोणतीही स्त्री बंड करून उठत नाही. सर्व कामाने पिचलेल्या, गप्प बसलेल्या, नायिका पण मेहनतीने ट्रेनिन्ग पूर्ण करुन आलेली गार्ड बनलेली व नोकरी करणारी पण जमीन दार हिला ही वापरून घेत अस्तो कारण वशिल्याने नोकरी मिळवून दिली. त्यामुळे हिचा बॉस हिला कमी लेखत अस्तो. ( हिला दोन्हीकडून शिव्या बसतात पण तिची बाजू कोणीही समजून घेत नाही.) हिचे व शिवाचे सीन्स फार क्युट आहेत.
शिवा तिला मासे आणून कोर्ट करतो. दोघे काही करत असतात व घरचे लोक येतात तर शिवा नारळ खोवत साळसूद पणे बसलेला असतो. हे चित्रप टातले थोडे हलके क्षण आहेत. ही पारंपारिक मुलगी व स्त्रीच दाखविली आहे. तुलने साठी न्युटन सिनेमातील इलेक्षन अधिकारी मुलगी बघा. एकदम स्वतंत्र व्यक्तिमत्वाची ,सुशिक्षित . दोघी भारतीयच.

चित्रपटाची कथा व त्यासाठी केलेले संशोधन, संवाद एकदम उच्च कोटीचे आहे. व ते पूर्ण चित्रपटात दिसते. भूतकोलाचा ड्रेस व दागिने हेच एक स्वतंत्र प्रकरण आहे. ह्यावर एक डॉक्युमेंतरी तो बनता है.

अरविंद एस कामत ह्यांनी केलेले चित्रिकर ण नेत्र सुखद आहे. रात्रीच्या शॉट्स मध्ये सुद्धा जंगल आपली जादुई क्वालिटी राखुन ठेवते.
क्लायमॅक्स मध्ये घेतलेले शॉट्स रजनीकांतची आठवण करुन देतात पण शिवा आपल्या बल्क व अ‍ॅग्रेसिव पणे तारून नेतो तो पहिल्यापासूनच तसा दाखवला आहे. बी अजनीश लोक नाथ ह्यांचे संगीत मस्त आहे. वराह रूपम आपण ऐकलेच असेल एव्हाना . इतर गाणीही छान आहेत.
वराह रूपम ला चांगला रॉक बेस आहे व पुढे एक चांगली गिटार रिफ कि कायती टाकली आहे. थेटरात जायचे कारण म्हणजे पार्श्वसंगीत. हे तिथेच अनुभवायची बाब आहे. एकदम अंगावर काटा येतो काही क्षणी. चित्रपटात क्रिटिकल क्षणी मूळचे कन्नडा संवादच ठेवले आहेत. हे एकदम पैसा वसूल आहे. शिवाय पांजुर्लीची ती किंकाळी जबरी ऐकू येते. पण संगीत नुसतेच लाउड नाही आहे. साउंड डिझाइन पक्के केले आहे.
सर्व ओरि जिनल साउंड ट्रॅक स्पॉटिफाय प्रिमीअम वर उपलब्ध आहे. चांगले हेडफोन किंवा म्युझिक सिस्टिम वर बाहेर नक्की ऐका. अमेरिकेतला शेजारी नक्की बाहेर येउन बेल दाबेल.

खेडेगावातील जातीय उतरंड, स्नेह संबंध, गरीबांना पायाखालीच ठेचण्याचा व त्यांचा पूर्ण फायदा करून त्यांना नामशेष करून टाकायचा प्रस्थापित वर्गाचा प्रयत्न दाखवला आहे हे सिनेमाचे यश. चित्र पटाचा शेवट पॉझिटिव्ह दाखवला आहे व तोक्षण बघताना भरून येते. एक अस्सल भारतीय मातीतला सिनेमा म्हणून ह्याला रेझोनन्स भेटला आहे हेच त्याच्या यशाचे गमक. माझ्या तर्फे साडेपाच स्टार्स.

========================================================================================
अवांतर व्हिवीआना मॉल ठाणे येथील व्हीआयपी थिएटर व्यव स्था चांगली आहे. उत्तमच. तिथे गेल्यावर मेन्यू हातात ठेवतात. व तुम्ही चित्रपट बघत असताना सर्व्ह करतात. आम्ही मागील वेळी ग्रीक सलाड, मोमोज, ह्यावेळी एक हॉटडॉग व एक चायनीज राइस बोल, कॅफे फ्रापे घेतले होते. कोक पण उपलब्ध आहे. स्टाफ एकदम विनम्र हात जोडूनच बोलतो. खुर्च्या दोन दोन च्या सेट मध्ये व एकेका साइडला लँप शेड. अन्न ठेवायला ट्रेटेबल, पाणी काँप्लिमेंटरी( फुकट) एक वेट वाइप व टिशूज मिळते. मी ह्यावेळी शोधून( शेल्डन सारखी )बेस्ट सीट निवडली होती
शेजारच्या लोका नी तुम्ही मागे बसाल का विचारल्यावर नाही सांगितले. पण ह्या मुळे मला सर्वात बेस्ट अनुभव मिळाला. एफ रो ५. सीट घ्या शक्यतो. आस्च्रर्य म्हणजे एक लोड सारखे ठेवले होते त्यावर ब्लँकेट असे लिहिले होते व आत खरेच ड्राय क्लीन केलेले मौ ब्लॅके ट होते. मी थंडी वाजलीतर म्हणून ब्यागेतुन माझे डोक्याला बांधायचे चिरगुट नेले होते पण त्या ममव पणा ची गरज पडली नाही. तापमान जस्ट राइट होते. व समोर टेस्टो स्टेरोन - एड्रेनलीन मिश्रीत खेळ बघून थंडी विसरुनच जाता तुम्ही. शेवटचा अर्धा तास तर फिल्म इज फायरिन्ग ऑन ऑल
सिलिंडर्स.