नाविन्यशून्य अतिरंजित भडकपणाचा कडेलोट - मिर्झापूर (Mirzapur - Amazon Prime Web Series)

पिसाळल्यासारखं, वखवखल्यासारखं अनावश्यक चित्रण करत सुटणं म्हणजे त्या स्वातंत्र्याला ओरबाडणं झालं<<<<< शंभर लाईक्स

अभिनय सगळ्यांचा छान आहे, काही सवांद मजेशीर आहेत, यूपी लिंगो ऐकायला मजा येते, पण खूपच हाणामारी, हिंसा, उगाच शेक्सी सीन, त्यात त्या नेहमीच्या शिव्या, त्यामध्ये सुद्धा नावीन्य नव्हतं. वैताग आला, कथानक नेहमीच्या वळणांनी पुढे जातं, अपेक्षित शेवट होतो. हे प्रकार काहींना आवडत असतील, पण माझं बहुतेक वय झालंय, आता या गोष्टी बघवत नाहीत

कुठे चाललंय हे सगळं आणि समाजाला कुठे नेणार आहे हरी जाणे. सतत केलेला मारा दगड सुद्धा फोडतो तिथे कोवळ्या मुलांच्या मनांचं काय? हातांमधे स्मार्टफोन्स आणि स्मार्टफोन्सवर हे असे रक्तपात आणि वासनांचे नंगे नाच. हे असं सगळं बघून मनं मुर्दाड नाही का होणार? दया, करुणा, आदर असले मानवी भाव कुठुन यावेत मग मनांत? कसा सामना करणार ह्या सगळ्याचा?
एखाद्या समाजाच्या एखाद्या राजाबद्द्ल, राणीबद्दल, एखाद्या नेत्याबद्द्ल, एखाद्या पुतळ्याबद्दल, एखाद्या चिन्हाबद्दल, जरा कुठे काही बोललं गेलं की खवळून उठणारी माणसं, त्यांना स्त्रियांबद्दल काहिही बोलंवतं कसं? ऐकुन घेववतं कसं?
any ways! काय उपयोग आहे सगळं बोलून म्हणा.

ब्रिजमोहन चांगला आहे, चांगले ट्विस्टस आहेत.

उत्कृष्ट परीक्षण!!!
ह्या सगळ्यावरून एक स्पष्टपणे लक्षात येतं की स्वातंत्र, मोकळीक मिळून काही उपयोग नसतोच. उलट ती एक अजून मोठी जबाबदारी असते. पिसाळल्यासारखं, वखवखल्यासारखं अनावश्यक चित्रण करत सुटणं म्हणजे त्या स्वातंत्र्याला ओरबाडणं झालं. <<<<< +१००

विशिष्ट प्रसंगी विशिष्ट पात्र अमुक एक कृती का करतो, त्या मागे त्याचा विचार काय आहे, हे अनेकदा समजत नाही.>>>>+11111असच एक पात्र त्रिपाठी ची बायको हे कॅरेक्टर कथेत काहीच प्रभाव टाकत नाही. फक्त जेव्हा ही येत फक्त सेक्ससाठीच येत.. सुमार वेब सिरीज आहे.

असलं काही (पैसे आणि वेळ वाया घालवुन) पाहण्यापेक्षा लोक पुस्तकं का वाचत नाहीत?

सिरीज पाहिल्यावर जे सगळे विचार डोक्यात आले होते, त्याची पर्फेक्ट समरी वाचायला मिळाली. इतक्या योग्य शब्दात मांडता आलं नसतं, पण याच भावना होत्या.

रसपची चिडचिड अगदी वाक्यवाक्यात उतरली आहे. चांगले कलाकार घेऊन योग्य कथानकाअभावी सगळंच वाया घालवल आहे. सॅकरेड गेम बघताना इतकं बोल्ड कथा आणि चित्रण हिंदीमध्ये पहिल्यांदाच पाहिलं आणि त्यामुळे रॅशनल आणि लॉजिक बाजूला ठेवून सिरीज आवडून घेतली, पण आता जर हे रिपीट होत राहील तर वैताग येणार आहे.

सिरीज डिटेल्स वाचूनच ठरवलं नाही बघणार... आजकाल आता याची च चलती करणार हिंदीवाले. शिव्या, सेक्स सीन्स, भडक हिंसाचार, ओंगळवाणी दृय्ष्यं इ. इ.

तुम्हाला मुभा असताना तुम्ही हे असं करता हा अ‍ॅटिट्युड प्रचंड खटकला.
बाकी रक्त आणि हिंसाचार ओंगळवाणा दाखवला आहे याच्याशी सहमत. पण तो तसा न दाखवताही दृष्यात्मक परिणाम साधता आला असता इतपत मत वाचायला आवडलं असतं. तुम्हाला मुभा/ स्वातंत्र्य मिळतंय आणि तुम्ही माजला आहात धर्तीची जजमेंटल वाक्ये वाचून राग आला.
>> विशिष्ट प्रसंगी विशिष्ट पात्र अमुक एक कृती का करतो, त्या मागे त्याचा विचार काय आहे, हे अनेकदा समजत नाही. किंबहुना, हे त्या त्या वेळी अगदी स्वाभाविक घडायला हवं असतं, ते घडलं असतं तर कहाणी कधीच संपली असती त्यामुळे हा सगळा पाणी ओतून ओतून वाढवत नेण्याचा प्रकार आहे, दुसरं काही नाही.>> पुढच्या वेळेला अशी जनरलाईज्ड / टेंप्लेट वाक्ये न घालता ठोस काही लिहिलं तर व्हॅल्यू अ‍ॅडिशन होईल असं ही वाटलं.
एकूणच चित्रण फार भडक दाखवलं आहे. पण जे दाखवलं आहे ते सफाईदार आहे, पुर्वी बघितलेल्या भारतीय सिरियल्स सारखं हातचं राखून, पॅच वर्क केल्यासारखं नाही. व्यक्तीरेखा नीट डेव्हलप होतात आणि कामं ही उत्तम केली आहेत.
मात्र खून बघवत नाहीत इतके ओंगळवाणे आहेत.

शेवटचे तीन एपिसोड्स बाकी आहेत बघायचे, पण मला जबरी आवडली ही सिरीज. पंकज त्रिपाठी, त्या दोघा भावातला तो नॉन-पैलवान भाउ, श्वेता त्रिपाठी या तिघांच्या कामाकरता. बाकी उत्तरेकडचे चित्रीकरण, तेथील बोलीभाषा, जमून आलेले संवाद वगैरे मस्त आहे.

ती ओंगळ दृश्ये इग्नोर केली मी. बाकी मस्त आहे.

बाकी वासेपूर, ही सिरियल इ. बघून माझ्या मनात युपी बद्दल एक दृष्य स्टिरिओ टाईप तयार झालाय, तसा कदाचित परदेशी लोकांच्या मनात भारताबद्दल झाला असेल. जसा नार्कोज बघून कोलंबिआ बद्दल माझ्या मनात झालेला.
अर्थात यात चांगलं किंवा वाईट असं काहीच नाहीये. लिमिटेड विंडोतुन तो होत असेल तर विंडो विस्तारण्याची जवाबदारी सर्वस्वी फक्त आणि फक्त बघणार्‍याचीच हवी. त्यात य:किंचितही वाईट नाही हे ही नोंदवतो.

आजकाल आता याची च चलती करणार हिंदीवाले. शिव्या, सेक्स सीन्स, भडक हिंसाचार, ओंगळवाणी दृय्ष्यं इ. इ.
नवीन Submitted by अंजली_१२ on 28 November, 2018 - 02:36

राजश्री अजुनही शुद्ध तुपातले सिनेमे बनविते. कोणी पाहतं का?

विवाह
एक विवाह ऐसा भी
हम प्यार तुम्हीसे कर बैठे
लव यू मिस्टर कलाकार

असे असंख्य चित्रपट आहेत जे पुण्या मुंबईत कोणी पाहत नाहीत पण ज्या उत्तरेकडच्या पट्ट्यात हिंसाचारी चित्रपट चित्रीत होतात तिकडे मात्र हे राजश्रीचे सिनेमे आवर्जून पाहिले जातात. अर्थात आपल्याला यूट्यूबवर पाह्यचा पर्याय आहेच.

ओंगळवाणे सीन्स सोडले तर मस्त ग्रीपिंग आहे. मला आवडली...मला पुढच्या भागात काय होईल याची उत्कंठा लावणार्या सिरीज आवडतात. मग मी बाकीच्या गोष्टी ignore मारतो.

अमित नि अमोल ला अनुमोदन ! "एकूणच चित्रण फार भडक दाखवलं आहे. पण जे दाखवलं आहे ते सफाईदार आहे, पुर्वी बघितलेल्या भारतीय सिरियल्स सारखं हातचं राखून, पॅच वर्क केल्यासारखं नाही. व्यक्तीरेखा नीट डेव्हलप होतात आणि कामं ही उत्तम केली आहेत"

एकंदरीत प्रभावी अभिनय आणि हिंसक दृश्यांमुळे साहजिकपणे निर्माण होणारा थरार ह्या जोरावर 'मिर्झापूर' उभी आहे हे साचेबंद असले तरी एकदम परफेक्ट विधान आहे.

ओंगळवाणा हिसांचार हा काहीही विधीनिशेष नसलेली पात्रे establish करण्यासाठी वापरला आहे असे वाटते. You can say that's director's cinematic liberty. थोरला त्रिपाठी नि त्याची सून ह्यांच्यात घडणारे उपकथानक नंतर फुलेल (अर्थात कसे ते उघड आहे) नि त्यांचा संघर्ष समोर यावा म्हणून सेक्सचा वापर केलाय. इथे सेक्स हे पॉवर स्ट्रगलच्या सिंबल ह्या द्रुष्टीने वापरलेले आहे असे वाटतेय GOT सारखे.

मलापण आवडली.
मराठीत अश्या series निघाल्या तर बघायला ( आणि मराठी शिव्या ऐकायला) नक्कीच आवडेल.

Sacred games मध्ये शिव्या मराठीत तर आहेत

Sacred games ला मिळालेल्या यशामुळे मिर्झापुर बनवली असावी.
आणि त्यापेक्षा काहीतरी जास्त करावं म्हणून जास्त भडकपणा असेल.

माझे ४ भाग बघून झालेत. हिंसा, सेक्स वगैरे भडक दाखवले असले तरी कॅरेक्टर्स, कथा, अभिनय हे ग्रिपिंग वाटले.
पंकज त्रिपाठी आवडतोच पण यात अजूनच आवडला! जबरा केलंय ते कॅरेक्टर त्याने. आवाज न चढवता, थंड, खालच्या पट्टीत काही काही एकदम खतरा डायलॉग्ज आहेत त्याचे. मॅनरिझम्स सुद्धा.
बाकी वासेपूर, ही सिरियल इ. बघून माझ्या मनात युपी बद्दल एक दृष्य स्टिरिओ टाईप तयार झालाय >>>+१०० अगदी हेच मनात आले होते पहाताना.