Submitted by अनुया on 22 April, 2017 - 08:59
चांदण्यांचे शुभ्र झेले लेऊनी आलीस तू
लोचनी या चंद्रज्योती लावूनी गेलीस तू
कुंतली तू माळल्या गं होत्या सुगंधी चांदण्या
मोगऱ्याचा गंध मागे ठेवूनी गेलीस तू
केतकी देहास विळखा कृष्ण वेणी नागिणीचा
डंख जहरील्या सुखाचा देऊनी गेलीस तू
गूज जपलेले उरी, मजसी कानी सांगताना
मोहोर ओठांची तुझ्या उमटूनी गेलीस तू
बेभान मी, आलिंगनी तू स्वत:ला झोकले
चांदणे होऊन गात्री राहूनी गेलीस तू
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
अप्रतिम !!
अप्रतिम !!
सुंदर
सुंदर
अतिशय सुंदर आणि गेय रचना !
अतिशय सुंदर आणि गेय रचना !
छान रचना...
छान रचना...
सुरेख.
सुरेख.