कसे सजावे ? कुठे निघावे ?

मी पहिला !!!
अवडलीच
मध्यान्ह साठी अभिनंदन

सुंदर कविता.
तुमचा काव्यसंग्रह मला हवा आहे.

मला हा सन्ग्रह सपेम भेट म्हणून मिळणारच आहे म्हणून नाही मागीतला

वॉव, ग्रेट...... ही कशी काय वाचायची राहिली?????

या कवितेला चार प्रतिसाद? याला दुर्लक्ष म्हणावे का काय म्हणावे!

प्रतिसादांसाठी लिहिली जात नाही हे मान्य आहेच, पण मायबोलीवर गहनाहून गहन चर्चा करणारे केव्हातरी अश्या धाग्यावर का फिरकत नसावेत लक्षात येत नाही. ही मागे मागे पडल्यामुळे माझ्याकडूनही निसटली हे लक्षात आल्यामुळे यापुढे भारतींच्या लेखन पाऊलखुणा तपासायच्या असे ठरवत आहे.

शब्दश्रीमंती, प्रतिमाविश्व, आशय, गांभीर्य सर्वच कसोट्यांची परिमाणे बदलणारे किंवा ठरवणारे काव्य!

सध्या तरी माझ्यासाठी फारच दुर्बोध काय आहे हे मी मान्य करते. अजून खूप पल्ला गाठावा लागेल मला.
कदम कदम बढाये जा!

भारती ताई, तुम्ही कवितेत वापरता ते शब्द फार जड पण सुरेख असतात. कळली नाही तरी कविता त्या शब्दांच्या उच्चारांसाठी परत परत वाचावीशी वाटते.

रणनीती<<<

भारती, मायबोलीवर वाचनाने आणि स्वतःच्याही कलाकृतींनी समृद्ध झालेले अनेकजण आहेत. अनेक जण परदेशस्थही असल्याने ते आपल्या रात्री वाचू शकतात. अनेकजणांकडून लॉग ईन मध्ये गॅप पडत असल्यामुळे काही वेळा उत्तम लेखन वाचायचे राहून जाते. अनेकवेळा एखाधा धागा मागे गेल्यानंतर तेथपर्यंत जाण्याचे कष्ट काही जण घेत नाहीत. पण रणनीती म्हणून आपल्या कवितेचा अथवा लेखनाचा कोणी अनुल्लेख करत असेल असे निदान मला तरी वाटत नाही कारण तुम्ही उत्तम व प्रतिभाशाली कवयित्री व लेखिका आहात. अनेकदा काही इतर चर्चांचे धागे स्पॉट लाईटमध्ये राहतात कारण तेथे अनेकांना सहभागी व्हावेसे वाटत असते व होता येते. कविता, गझल, कथा यावर सहसा 'आवडली किंवा आवडली नाही' अश्याच प्रकारचे प्रतिसाद देता येतात व खास अशी चर्चा होत नाही (सहसा).

तरीही, ही कविता समोर आल्यानंतर ज्यांनी प्रतिसाद न देता पुढचा धागा उघडला असेल त्यांना उद्देशून मी आधीचा प्रतिसाद दिला होता.

धन्यवाद!

बघ समोर पुस्तक अर्धे उघडे पडले
ओळींतून अस्फुट जरी गवसले काही
ही भाषा माझ्या श्वासांची रहदारी
प्राणांचे स्पंदन रक्ताची लय नाही .

अप्रतिम कविता, वरील कडव्यासाठी उभा राहून वंदन.

प्रतिसादांचे इतके मनावर घेऊ नका हो, खास करून आंतरजालावरच्या.

रणनीतीवरच्या बेफिकीर ह्यांच्या प्रतिसादाशी सहमत.

सन्माननीय अपवाद वगळता हल्ली कविताच काय गझलेच्या विभागातही निराशा पदरी पडते त्यामुळे प्रत्येक धागा उघडायचे धाडस होत नाही. त्यामुळे अशा अप्रतिम रचना वाचायच्या राहून जातात.

मायबोलीपासून कितीही दूर राहिले, कितीही दिवसांनी मायबोलीवर आले आणि कचरा पाहून वैतागले तरी थोडक्या का होईना नवनवीन लिखाणांचे आवाके बघून (तुम्ही नवीन आहात असं नाही तर मला इथे नवीन असलेल्या लिखाणाबद्दल म्हणतेय) कायम "आईशप्पत" व्हायला होतं.
ताकदीची कविता..
>>की उद्ध्वस्तीची जुनी अनाहत ओढ
>>ही भाषा माझ्या श्वासांची रहदारी
>>अणुअणू पालवे फसव्या पर्यायांनी
या ओळी आल्यानंतर तुम्हाला स्वतःलाही "आईशप्पत" झालं असेल हे नक्की..
लिहीत रहा..

ओळ्न ओळ तुमच्या काव्याच्या प्रेमात पाडणारी आहे...

_____/\______

ग्रेट आहात!

मी वाचली होती ही कविता जेव्हा स्वातीने पार्ल्यात ह्या कवितेचं कौतुक केलं होत> पण माझं पण निंबुडासारखच झालं
मला कविता फारच साध्या सोप्या असतील तरच समजतात(पूर्णपणे माझा बुद्धीदोष) त्यामुळे प्रतिसाद नव्हता लिहिला. पण समजली असती तर किती बरं झालं असतं असं मात्र नक्कीच वाटलं.

सुंदर कविता.
तुमचा काव्यसंग्रह मला हवा आहे.
भेट मिळाला नाही तरी चालेल्..कुठे मिळेल ते नक्की सांगा....मला त्यातुन बरच काही मिळेल ...नक्की सांगाल हे अपेक्षीत आहे..

नितान्त सुंदर! अनादि कालापासून मानवतेला पडलेल्या एका गहन प्रश्नाचे वर्णन आपण फार सहजपणे केलेत भारतीजी! आणि तेही केवळ मोजक्या ओळीतच !!

अभिनन्दन !

वा भारतीजी, तुमचे हे रसग्रहणही अप्रतिमच आहे - हे कृपया त्या कवितेखालीच हलवणार का ? वाचकांना ते सोयीचे होईल असे वाटते.

सुरेख कविता भारतीतै! रसग्रहण केल्याने छानच उलगडली..

पुन्हा पुन्हा वाचली..

व्यामिश्र..>>कळले नाही..

तात्त्विक विचारांची बैठक असलेली ही कविता आता कुठे समजली...तुमच्या खुलाश्याने मनातला गोंधळ दूर झाला.
मी कोणतीही कविता वाचतांना माझ्या सहजप्रवत्तीमुळे इतर बाबींबरोबर त्यातली गेयता पाहतो...ही कविता गेयतेच्या दृष्टीने तेवढी आकर्षक नाही वाटली...स्पष्ट मताबद्दल क्षमस्व!

भारती ताई, __/\__

अर्थे लिहूनही मला जराजराशीच उमगली. त्या भावनेशी रीलेट करता येत नाहीये मला कदाचित!

बघ समोर पुस्तक अर्धे उघडे पडले
ओळींतून अस्फुट जरी गवसले काही
ही भाषा माझ्या श्वासांची रहदारी
हृदयाचे स्पंदन रक्ताची लय नाही . >> आयुष्याचं अर्ध पुस्तक कुठल्याश्या खोट्या आशांच्या स्टूलावर उघडं पडलंय जणू.. वाचता येण्या न येण्याच्या पलीकडली आपलीच स्थिती, सारं कळतंय पण आपल्यापर्यंत न पोहोचण्याजोग्या सून्न स्थितीत आपणच असताना कसं भान रहावं गोंधळलेल्या श्वासांच्या असण्याचं... आपण अर्थहीन जिवंत असल्याचं

कवितेचा तुम्ही केलेला खुलासा वाचला नाही भारती, कविता वाचून झाल्यावर खुलासा वाचावाच वाटला नाही.
कविता वाचकाची झाली समजून अर्थ लागला तो आवडला..

अतिशय सुरेख

भारती ताई __/\__

मलाही कवितेतले फारसे कळत नाही.
पण मी एवढी आशयगर्भ कविता आधी बहुतेक शाळेतच वाचली असेल.

ही भाषा माझ्या श्वासांची रहदारी
प्राणांचे स्पंदन रक्ताची लय नाही .............क्या बात है !!

मला सुद्धा सहज सोप्या कविताच समजतात. खूप गूढ असलेलं काव्य समजत नाही त्यामुळे वाचायचाही कंटाळा येतो. पण हे तुमचं काव्य मात्र तुम्ही अर्थ उघडून सांगितल्यामुळे अक्षरशः आतपर्यंत पोचलं.

शब्द श्रीमंती आणि त्यावरचं प्रभुत्व .......मान गये उस्ताद

अर्थ उलगडून आणि कवितेचा विषय सांगितल्याने समजायला खरच खूप मदत झाली.
धन्यवाद!

देवावर विश्वास नाही पण कविता अतिशय आवडली.
एखादी ओळ प्रकर्षाने सांगू शकत नाही कारण ओळ न ओळ नितांत सुंदर!
मला का कोण जाणे पृथ्वीचे प्रेमगीत आठवले. किंवा एखादं सूफी भजन!

समर्थ हातांतून उतरलं की गद्य आणि पद्य तितकंच सुंदर उतरतं हेच खरं.

शब्द श्रीमंती आणि त्यावरचं प्रभुत्व >>> +१

मलाही ही कविता कळायला कठिण जातेय.