|
किशोर मासिकात आलेली एक लहानपणापासून लक्षात राहिलेली कवीता! आल्गट्टी गाल्गट्टी शोन्याशी गट्टी फू..... तुला मी खेलात घेनाल नाही चाकेत गोल्या देनाल नाही आलाश तर घेईन गालगुच्चा अंगावल शोडीन भु आम्ही शोन्याशि गट्टी फू.. पम गाडी कू गाडी शेतावलची हम्मागाडी आम्ही शगले भूर जाऊ एकताच राहशिल तु आम्ही शोन्याशी गट्टी फू.. पप्पू बिट्टी वेदाराणी आम्ही खेलु छापापाणी तूच एकटा बाथ्थूम्मधे ललके दोले धू आम्ही शोन्याशी गट्टी फु!!!! हा शोन्या तेव्हा फार खोडकर प्राणी असेल असं वाटायचं
|
मी आत्ता अमरावतीला गेले होते तेव्हा तिथे एक खूप गोड गाणं ऐकलं धक्का धक्का मालू नको ले मालू नको मी पलून जाईन ले बॉ माझे पांदले पांदले कपले भलतीन बॉ (धक्का मारू नको मी पडेन - विदर्भी बोलीनुसार पडून जाईन आणि माझे पांढरे कपडे धुळीत भरतील!)इतकं गोड वाटते ते ना ऐकायला! कुणाला हे पूर्ण गाणं माहित आहे का?
|
मणी गिळला गाणं खूप म्हणायचो पण सगळी कडवी लक्षात नाहीत आता मणी गिळला..मणी गिळला मणी गिळला राजूने पोटात दूखले(दुसरा 'दू'च उच्चारायचा) ..पोटात दूखले..पोटात दूखले राजूच्या... डॉक्टरना बोलवावले.. डॉक्टरना बोलवावले.. डॉक्टरनाSSS बोलावले राजूने... मणी काढला.. मणी काढला.. मणी काढला डॉक्टरने... ह्या पुढे ही काहीतरी होतं...
|
Lalu
| |
| Thursday, May 11, 2006 - 2:35 am: |
|
|
मृण्मयी, ही कविता गदिमांची आहे. ते गेले त्या वेळच्या किशोरच्या मासिकात त्याना पानभर श्रद्धांजली लिहिली होती आणि अंकात ही कविता पण होती. सगळी लिहिल्याबद्दल धन्यवाद. मला शेवटच्या दोन ओळी फार आवडायच्या.
|
Dakshina
| |
| Thursday, May 11, 2006 - 4:34 am: |
|
|
अगं माऊडी, ऐश्याव म्हणजे असंच, त्यला काही अर्थ नाही. आपण ऐशाब्बास नाही का म्हणत, म्हणजे एखाद्या गोष्टीला जोर लावताना नाही का म्हणत ऐश्याव... तसं...
|
Dineshvs
| |
| Thursday, May 11, 2006 - 4:18 pm: |
|
|
लालु, किशोर आपले जीव कि प्राण होते नाही. त्यातल्या पहिल्या कि दुसर्या अंकात, आमचे चौदावे वर्ष, या विषयावर, लता पासुन सुनील गावस्करपर्यंत अनेकानी छान लिहिले होते.
|
Thanks लालू! कविता गदिमांची आहे हे मला आठवत नव्हतं. दिनेश, खरं आहे, किशोर अगदी जीवकीप्राण होतं! आईकडे आजही आमचे किशोरचे सगळे अंक वर्षानुसार bind करून ठेवलेत. किशोर, कुमार आणि चांदोबा म्हणजे परवणीच! by the way , कोणाला किशोर मधली 'खमंग वासाची गोष्ट' आठवतेय का? त्यात खूप लांब नाक होणार्या मुलीचं नाव असतं 'दुलदुल'! आठवत असेल तर please टाका न इथे, जशी आठवेल तशी..
|
Chiku
| |
| Thursday, May 11, 2006 - 8:40 pm: |
|
|
मला फ़क्त दुलदुल आठ्वते. माझी खुप आवडती गोष्ट होति.
|
Mbhure
| |
| Thursday, May 11, 2006 - 9:16 pm: |
|
|
माझ्याकडेही जवळ जवळ पहिल्या आठ दहा वर्षाचे किशोरचे अंक Yearly बाईंड केलेले आहेत. वसंत शिरवाडकर त्याचे संपादक होते. त्यावेळी त्याचा दर्जा फारच वरचा होता. ज्ञानदा नाईक संपादिका झाल्यानंतर ' किशोर'चे ' बालवाडी' झाले. पक्याची गॅंग, पिशी मावशी, इसापाच्या कथा ( Sort of Biography) , वटवृक्षाच्या पारंब्या (भारतीय संशोधक जसे दधीची, च्यवन..), विज्ञाचे वाटाडे (ह्यात पायथगोरस, आर्किमिडीस...) अशी असंख्य वाचनिय आणि माहितीपुर्ण सदर असायची. अजुनही ते वाचायला कंटाळा येत नाही.
|
Prasik
| |
| Friday, July 14, 2006 - 10:13 pm: |
|
|
लहान पनि माज़ा लहान भाउ गोश्ता सागायला हत्त्त करायचा. तेव्हा त्याला म्हनायचो एक होते पोस्थ ज़ालि माज़्हि गोश्त. लहान पनि सोबत च्या लहान पोरन भुताच्या गोश्ति सान्गुन त्याना घाबारवायला खुप मजा यायचि.
|
|
चोखंदळ ग्राहक |
|
महाराष्ट्र धर्म वाढवावा |
|
व्यक्तिपासून वल्लीपर्यंत |
|
पांढर्यावरचे काळे |
|
गावातल्या गावात |
|
तंत्रलेल्या मंत्रबनात |
|
आरोह अवरोह |
|
शुभंकरोती कल्याणम् |
|
विखुरलेले मोती |
|
|
|
हितगुज दिवाळी अंक २००७
|
|
|