Devdattag
| |
| | Wednesday, January 03, 2007 - 6:41 am: | 
| 
|
मी ही लोकांना विचारतो
एवढं कोड्यात पडण्यासारखं काय आहे
ते म्हणतात, अरे फुलंच आहेत ती, कोमेजायचीच
त्यात एवढं रडण्यासारखं काय आहे
|
R_joshi
| |
| | Wednesday, January 03, 2007 - 7:22 am: |
|
|
देवा, गणेश छानच 
मी नेहमी कोड्यात टाकतो
असे लोक म्हणतात
कोड्यांची उत्तर देणे
ते अशाप्रकारे टाळतात
प्रिति
|
R_joshi
| |
| | Wednesday, January 03, 2007 - 7:26 am: |
|
|
प्रत्येक फुल कोमजत
पण प्रत्येकाच निर्माल्य होत नाहि
दगडावर डोक आपटल्याने
प्रत्येक दगडाचा देव होत नाहि
प्रिति
|
R_joshi
| |
| | Wednesday, January 03, 2007 - 7:29 am: |
|
|
तिच प्रेमाच भांडणहि
मनाला कधितरी बोचत
"प्रेमाचा हि रंग वेगळा"
हे तेव्हा जावुन पटत.
प्रिति
|
कालच कसे तु दोन्ही हात
माझे भांडुन चिडुन सोडलेले...
मग आज असे का तुझे डोळे
माझ्या वाटेकडे लागलेले...
|
R_joshi
| |
| | Wednesday, January 03, 2007 - 11:25 pm: |
|
|
तुझ्याशी भांडण हा
माझा विरंगुळा झालाय
बहुतेक आपल्या प्रेमाचा
नविन अध्याय सुरु झालाय.
प्रिति
|
R_joshi
| |
| | Wednesday, January 03, 2007 - 11:28 pm: |
|
|
कितीही भांडले
तरीही मी तुझीच राहणार
दुरावलो एकमेकांना
तरीहि डोळे तुझ्या वाटेकडेच लागणार
प्रिति
|
प्रिति नेहमी प्रमाणे अगदी मस्त.
श्री
|
मी रोज झुळकेवर यावं
अशी करु नकोस सक्ती
माझ्या मनात आहे
तुझीच भक्ती
श्री
|
" मी शब्दांवर प्रेम करतो
शब्द माज़्यावर प्रेम करतात
म्हणूनच की काय तिला...
मी लिहीलेले शब्द कळ्तात ! "
गणेश
|
" श्री "
"सक्ती " ने "भक्ती! "
वा क्या बात है!
|
वा!!! वा!!! क्या बात है.
गणेशजी एकदम मस्त.
|
R_joshi
| |
| | Thursday, January 04, 2007 - 4:29 am: |
|
|
श्री, गणेश उत्तम
शब्दांवरची प्रिति
काव्याचा श्री गणेशा करतात
रुप मृदगंधाप्रमाणे अविरत
देवाचा धावा करतात
योगिप्रमाणे शब्द हे
नवरसात निल वर्ण ल्यातात
भ्रमरहि डोलतो येथे
श्यामल झुळुका फुलतात
प्रिति
|
" जगातली सर्वात यशस्वी जोडी
शोधून शोधून थकलो!
थकलेल्या आई वडीला कडे आल्यावर कळ्लं...
आपण किती चुकलो ! "
गणेश (समीप )
|
Deep_tush
| |
| | Thursday, January 04, 2007 - 6:43 am: |
|
|
व्वा,गणेश मस्त लिहलस,
खुप छान ओळी आहेत....
तुषार...............
|
प्रिति,श्री,तुषार...
धन्यवाद मित्रांनो!
गणेश (समीप )
|
स्वप्नात चंद्र घेउन तु
त्याच्यात पुरती हरवलेली..
सवयीने माझी पापणी
ओल्यानेच मिटलेली....
|
सार आभाळ तुझ आता
चांदन्यांणी भरलेले...
अन आभाळागत रितेपन
माझ्या मनात उरलेले...
|
तु न सांगताही मी तयार
आहे परत माघारी फिरायला...
तुलाच जमेल का बघ
आता माझे स्वागत करायला.....
|
जखमांना सवय माझ्या
फक्त तुझ्या फुंकरेची..
म्हनुनच भीती वाटतेय
मला होनार्या यातनांची...
|
