Thread	Posts	Last Post
	Archive through February 10, 2005	32	02-10-05  5:31 am

Ratan_adhav Monday, April 04, 2005 - 5:55 pm:      mala bahina baicha biodata hava ahe. krupa karun paathavaal kaa?

Bee Tuesday, April 05, 2005 - 10:57 am:      Bahinabai Chaudhary (1880-1951) was born in a small town in the state of Maharashtra, India. In traditional sense, she was an illiterate. However, her genius was original. Her understanding of human life is difficult to explain. Though widowed at the young age of thirty, she was self sufficient and independent and raised two sons. Her poems reflect her real day-to-day life and are composed in the form of 'Leva Marathi Owees'. She sang while doing daily chores in the field, around the house. She painted nature, flora and fauna, green fields, rivers, wells, household items in poetic, philosophical, and sometimes humorous way in very simple and few words. People around her wrote down her poems. courtesy - http://www.sawf.org/newedit/edit03052001/intwday.asp

Nitu_teen Sunday, January 15, 2006 - 6:17 am:      मन ----- मन वढाय वढाय उभ्या पिकातल ढोर किती हाकलं हाकलं फिरी येते पिकावर मन पाखरू पाखरू त्याची काय सांगू मात आता व्हत भुइवर गेल गेल आभायात मन लहरी लहरी त्याले हाती धरे कोन उंडारल उंडारल जस वारा वाहादन मन जह्यरी जह्यरी याच न्यार रे तन्तर आरे इचू साप बरा त्याले उतारे मन्तर मन एव्हड एव्हड जस खसखसच दान मन केवढ केवढ आभायतबि मावेन देवा आस कस मन आस कस रे घडल कुठे जागेपनी तुले अस सपन पडल

Nitu_teen Sunday, January 15, 2006 - 6:25 am:      पेरनी पेरनी आले पावसाचे वारे बोलला पोपया पेर्ते व्हा रे, पेर्ते व्हा रे! पेरनी पेरनी आभायात गडगड, बरस बरस माझ्या उरी धडधड! पेरनी पेरनी आता मिरुग बी सरे. बोलेना पोपया पेर्ते व्हा रे, पेर्ते व्हा रे! पेरनी पेरनी अवघ्या जगाच्या कारनी. ढोराच्या चारनी, कोटी पोटाची भरनी.

Sheetal_sharad Monday, September 18, 2006 - 6:17 am:      de re de re yogya dhyan, aaik kay mii sangate leki chya mahera sathi, maay sasari nandate!!! aaj maherale jana... hi purna kavita konakade aahe ka plzzzzz pathvavi sheetal

Sahitya_rasik Friday, July 04, 2008 - 8:04 am:      अश्शि कश्शि येळि वो माये अश्शि कश्शि येळि बारा गाडे काजळ कुकु पुरलं नाही लेणं साती समिंदरच पानी पानी ज़ालं नाही न्हाणं धरतीवरलं चांदी सोनं डागीन्याची तुट आभायाच चोळी लुगडं लुगडं तेही ज़ालं थिटं नशीबाचे नऊ गिर्हे काय काय तुज़्या लेखी गिर्हनाले खायीसनी कश्शि कश्शि गं ज़ाली सुखी इडा पीडा संकटाले दिल्हा देहातुन ठाया देवा तुज़्या गया मधे त्या नररुंडाच्या माया नऊ जनासी खाउ गेली सहज एक्या घोटी दहाव्याशी खाशी तवा कुटे राहील सर्वे सृष्टी ब्रहमा इसनु रुद्रबाळ ख़्हेळीयले व्ह्टी कोमायात फ़ुटे पान्हा पान्हा गानं आलं वटी