मनाचा उत्तम वैद्य -ध्यान

वाचायला, समजुन घ्यायला आवडेल.

ध्याना बद्दल माहिती वाचायला आवडेल.पण सांसारिक जिवनात ध्यानाचा फारसा फायदा होणार नाही असे वाटते.प्रपंच नसलेला व्यक्ति हे करू शकतो .

वाचायला, समजुन घ्यायला आवडेल>>>>> +१

सांसारिक जिवनात ध्यानाचा फारसा फायदा होणार नाही >>>>>> नाही. ओळखीच्या बर्‍याच व्यक्तींनी ध्यानाचा बराच फायदा होतो असे सांगितले आहे.त्याचबरोबर ध्यान ही स्वतः अनुभवायची स्थिती असल्याकारणाने योग्य व्यक्तींद्वारे शिकून घेणे गरजेचे आहे हे त्यांचे मत होय.

फायदा होत असेल पण संकटकाळात त्यांचे वर्तन तसेच शांत राहिल का? या बाबत शंका आहे.

उदा. एखाद्याने पहाटे उठुन दोन तास ध्यान केले मन अगदी शांत झाले.शांत मनाने अॉफिसात गेला तेथे साहेबाने झापझाप झापले तर मन तसेच प्रसन्न राहिल का याबाबत शंका आहे. ध्यानाचा लाभ हा एकाग्रता लाभण्यासाठी होउ शकते असे वाटते.अर्थात मी यातला अधिकारी व्यक्ति नसल्याने पुढील धाग्यांनुसार मत बदलुही शकते.

लेख येऊद्यात वाचाय आवडतील.

मन जेव्हा असं अस्थिर आणि असमाधानी होतं तेंव्हा साहजिकच कुठला ना कुठल्या स्वरूपात त्याचा शरीरावर परिणाम होत राहतो . बऱ्याचश्या शारीरिक आजारांचे मूळ मनाच्या अशांती मध्ये असते असं नवं संशोधन सांगतं . बघा, म्हणजे समस्या आणखीच बिघडली! म्हणजे काही झाले तरी मनाची शांती जाऊ नये, मनाचे आरोग्य बिघडू नये म्हणून काहीतरी उपाय करायला हवा.
एक उपाय म्हणजे ‘ध्यान’- असं आपल्या ऋषि- मुनींनी सांगितलं असलं तरी ,)))))))))))))

ऋषी मुनी जे ध्यान करत ते मनासंबंधित समस्येसाठी नव्हे तर तर त्यांना देव भक्तीची आस लागून देवाला प्रसन्न करण्यासाठी..

वाचायला, समजुन घ्यायला आवडेल>>>>> +१

ध्यान ही अनुभवण्याची गोष्ट आहे. थोरवी समजावून सांगावी अशी गोष्ट नाही. सांगताच येणार नाही. शिवाय पी ह्ळद आणि हो गोरी नसतं. माणूस ध्यान करायला लागला म्ह्णजे दुसर्‍याच क्षणी तो संत पदाला पोहोचला असं होत नाही ना...

आणि ध्यान करायला शिकणं म्ह्णजे ध्यानाबरोबर काही लाईफ टाईम कमिट्मेण्ट देणं नव्हे की कधी सोडता येणार नाही. योग्य व्यक्तीकडून ध्यान करायला शिका. काही काळ अनुभवा मग ठरवा की त्याचा उपयोग आहे की नाही.

आणि ध्यान करायला शिकणं म्ह्णजे काही नॉनव्हेज खाणं नव्हे की ते खाल्लं म्हणून धर्म बुडेल.

सो स्वतः अनुभव घ्या आणि मगच ठरवा उपयोगी आहे की नाही

माझं म्ह्णणं एवढच की सांसारिक माणसांना अधिक गरज आहे ध्यान शिकायची.

समजून घ्यायला आवडेल, उपयोगीही होईल.
<< आणि ध्यान करायला शिकणं म्ह्णजे काही नॉनव्हेज खाणं नव्हे की ते खाल्लं म्हणून धर्म बुडेल.>> हें मात्र माहित नव्हतं !

<<ऋषी मुनी जे ध्यान करत ते मनासंबंधित समस्येसाठी नव्हे तर तर त्यांना देव भक्तीची आस लागून देवाला प्रसन्न करण्यासाठी..>>
<<पण सांसारिक जिवनात ध्यानाचा फारसा फायदा होणार नाही असे वाटते>>
ध्यान हे शारिरिक क्रियेनं सुरुवात होतं. शारिरिक म्हणतेय त्यात शरीर, मन, बुद्धी तिन्ही आलं. तर.. ध्यान हे ह्या तिन्हीचा "वापर" आहे. पण सुरुवातीला.
ध्यान ही जीवन शैली करून त्यातून मोक्ष मिळवणारे ऋषी वगैरे होते. म्हणून कदाचित सचिन म्हणतायत ते <<ऋषी मुनी जे ध्यान करत ते मनासंबंधित समस्येसाठी नव्हे तर तर त्यांना देव भक्तीची आस लागून देवाला प्रसन्न करण्यासाठी..>>
म्हणून असं म्हणतात की ध्यानाचा उपयोग फक्तं मनःशांती किंवा, शारिरीक आजार ह्यांच्यासाठीच करणं म्हणजे एखाद्या बोईंगचे पंख छाटून त्याचा उपयोग बस म्हणून करण्यासारखं आहे.

तेव्हा... आयुष्याचा नक्की उद्देश काय हे जाणून घेण्यासाठी ध्यान करावं. ध्यानानं मनाचा आयाम वाढवायचाय.
त्याचे साईड एफेक्ट्स म्हणजे मनःशांती, एकाग्रता. एकुणात अनारोग्याकडून "आरोग्य" ह्या स्थितीकडे प्रवास इ. इ. आहेत. जिममधे जाऊन विशिष्टं उद्देशानं व्यायाम केल्यानं एका दिवसांत नाही पण हळू हळू शरीराची क्षमता त्या दिशेनं वाढतेच. मनाच्या सुदृढतेसाठी ध्यान करावं. हळू हळू त्याची क्षमता वाढते.
मनाचा समतोल राखता येणं... अगदी घरातल्या किंवा बाहेरच्या बॉसने झाप झाप झापल्यावरही हे शक्य आहे.

तेव्हा कुणी बोईंगचा उपयोग बस म्हणून करत असेल तर का नाही? ध्यान ही ऋषी-मुनींची मक्तेदारी नाही. ती एक जीवनशैली आहे. मला व्यक्तीशः त्याच्या उपयोग झालाय... होतोय. आणि मी संसारी आहे

एक चांगली लेखमाला होईल.प्रतिक्षेत