वेताळाचे प्रश्न (भाग १) - पती परमेश्वराचा "न्याय" चूक कि बरोबर

प्रतिसाद उद्या देईन...
बाकी येतील तेही माझेच

मला आधी वाटलेलं हे विनोदी लिखाण आहे..
सिरियस प्रतिसाद असा -

बुवांनी प्रथम चूक केलीच, लग्नापुर्वी निदान त्या मुलीला विश्वासात घेऊन आपण नपुंसक आहोत हे सांगायला हवं होतं. पण कदाचित सर्वांच्या आग्रहाला बळी पडून त्यांनी होकार दिला असावा. जरी त्यांनी चूक केली होती, तरी ती सुधारली, आणि पत्नीला मोकळीक दिली.

पत्नीने मात्र बुवापेक्षाही मोठी चूक केली असं वाटतं. बुवाने प्रामाणिकपणे आणि विश्वासाने एवढी सवलत दिली होती, तर तिने तिसर्‍या वेळी बुवाला गॄहीत धरून चालणं योग्य नाही. एक प्रकारे विश्वासघात केल्यासारखंच आहे हे. मला वाटतं बुवा तिसर्‍या वेळी पण नाही नसते म्हणाले !

बुवांचे चुकले की नाही माहिती नाही पण त्यांच्या बायकोचे मात्र चुकले.
हे आपले माझे मत.

बरोबर.

त्यांच्या बायकोने त्यांच्यातील करार मोडला. बुवांचा काही उपयोग नव्हता तरी सुद्दा स्वतःचे नाव आणि मानसिक पित्रुत्व ते स्विकारत होते

त्यांच्या बायकोने त्यांची परवानगी घ्यायला हवी होती. ती येथे चुकली

खरतर ही जंतुची चुक आहे.

न्याय झाला नाही अस वाटत.

१. गाववाल्यांची चूक - कोणाच्या इतक्या खाजगी गोष्टीत एवढं लक्ष घालून दबाव आणायचा.
२. बुवांची चूक - कोणालाही आपली अक्षमता खाजगीत समावून न सांगता दबावाला बळी पडायच.
३. बायकोची चूक - करार मोडायचा.

गाववाल्यांची चूक... चूक मोट्ठी

बुवांची चूक त्याहुनही मोठी.... त्यांनी लग्ना आधीच का नाही सांगितले? पुढचे सर्व प्रश्न निर्माणच झाले नसते. मला सर्वात जास्त राग बुवा या संस्थेचा आलेला आहे. ते कुणी जरी असले, तरी त्यांना स्वत: चे असे काहीच मत नाही आहे का? प्रत्येक वेळेला लोकांच्या दबावाला बळी पडलेले दिसत आहे.

बायकोची काहीही चूक वाटत नाही... लग्नाला तिची परवानगी, तिची ईच्छा जणली होती कां? तिच्यावर भयंकर अन्याय झालेला आहे. करार केला आहे पण तो मुळात लग्न झाल्यावर केला गेला आहे. या परिस्थितीत तो सर्वकाळ पाळायलाच हवा असे बंधन अमानविय आहे. तिच्या लग्ना बद्दलच्या आणि पती या संस्थे बद्दलच्या अपेक्षांची कोण काळजी करतो आहे? तिच्या संसारा बद्दलच्या स्वप्नांची चुराडा वा राख रांगोळी झाली याला सर्वस्वी गांव आणि बुवा जबाबदार आहे. तिच्यावर काय मानसिक आघात झाला असेल केवळ कल्पनाच करवत नाही.

या प्रतिसादाची वजागुणांची संख्या वाढल्याने व आता इथे आवश्यकता न वाटल्याने संपादित करीत आहे.

धन्यवाद!

उदय यांना अनुमोदन
दुपारी पाहीला हा प्रश्न तेव्हा थोडेफार असेच विचार मनात आले होते

ही कुठल्या गावातील स्टोरी आहे? तिथे अजुन कुटुंब नियोजनाची साधने पोहोचली नाहीत काय?

बुवाला कशाला दोष द्यायचा? अडचनीच्या वेळी गडबडीने लग्न करताना मुलीला कुंकवापुरता आधारच तर हवा होता ना? वय, जात, धर्म, पैसा... काही बघितलं होतं? नाही.. नुस्ता एक नवरा हवा होता . शिवाय बुवा लग्नाला नाहीच म्हणत होते, कारण सांगणे त्याना बंधनकारक तर नव्ह्त आणि तरीही लग्न लावले.

तिसर्‍या अपत्याची जबाबदारी तर आजकाल सरकारही घेत नाही.

कहानी मे ट्विस्ट है..

भाउंचा प्रतिसाद काही पटला नाही. बुवाकडून इतर गरजा भागल्या. बाहेरुन शारीरीक सुखाची गरज भागली. एवढं असुनही माझ्यावर अन्याय झाला हे म्हणायला बाई मोकळी! लग्नच जर अन्यायपूर्वक लावले असेल, तर तेंव्हा विरोध का नाही केला त्या बाईनं?आणि आता तिसर्‍या अपत्याच्या पोटापाण्याची चिंता आल्यावर मात्र लग्नापासुन इतर गोश्टींपर्यंत सर्व काही अन्यायाने केले असे म्हनायला बाई मोकळी.

कायद्यानुसार, व्यभिचार हा गुन्हा घडला, तर विवाह लगेच संपुष्टात येऊ शकतो. बाईने रीतसर घटस्फोट घ्यावा आणि ज्यांच्याकडून शारीर सुख आणि मुले घेतली त्यांचीच बायको म्हनून रीतसर लग्न करुन रहावे. बाईला नवराही मिलाला, बुवाही मोकळा झाला.. आणि अजुन पुढे मुले होऊ देण्यास बाईही मोकळी झाली, मुलाना रीतसर पितृत्व मिळेल. गावालाही बाईच्या आणखी एका लग्नातले जेवण मिळेल. सगळेच खुष , नाही का?

तर तेंव्हा विरोध का नाही केला त्या बाईनं?

आपल्या समाजव्यवस्थेत तिला काही मत असतं का ? किमान ग्रामीण जीवन डोळ्यापुढं ठेवून पहा.

आपल्या समाजव्यवस्थेत तिला काही मत असतं का

नसायला काय झालं? आता तिसरे मूल झाल्यावर अचानक बाईला कंठ फुटला, तेंव्हा काय समाजरचना अचानक बदलली का?

बुवाचे मन खात होते म्हनून त्याने बाईला परवानगी दिली, हेही पटत नाही.. बुवाला लग्नाला विरोध करायचा अधिकार होता,त्याप्रमाणे त्याने केला होता. कारण तेंव्हा सांगितलेच पाहिजे, असे बंधन नसते, त्यामुळे त्याने कारण सांगायची गरज नव्हती.

बाकी, गाव मात्र कुठलं अजुन कळलं नाही. कुटुंब नियोजनाची साधने द्यायला केमिस्ट नाही, घटस्फोट द्यायला वकील नाही. असल्या गावात बुवासारख्यानीच राहणं योग्य!

लग्नाचा अर्थ लक्षात घेतला तर लग्नासाठी लायक नसलेल्याने कारण न सांगणे हे न्यायाला धरून आहे का ? त्याचा संकोच म्हणजेच संकटाला आमंत्रण. या गोष्टी कुणी विचारत नसतं. शक्यतो नॉर्मल म्हणूनच गृहीत धरून चालतात लोक. बुवांना माहीत असताना त्यांनी लग्नाला उभे राहणे हा सर्वात मोठा अन्याय होय. जरी तो परिस्थितीच्या रेट्याने झाला असेल तरीही..

गावकर्‍यांची चूक : बुवाला जबरदस्ती बळी पाडणे, त्यात हा बूवा कुठेही लबाडी करतोय असे नाही , त्यात तोही या लग्नाला विरोध करतोय तरीही जबरदस्ती करणे आणि दबाव आणणे

बुवाच्या दोन चूका : १) आपली असमर्थता कोणाला तरी, अगदीच नाही तर मुलीच्या वडिलांना तरी सांगायला हवी होती..... २) मुलीला विचारले पाहिजे होते की हे लग्न तिच्या मना विरुध्द आहे का

यापुढील गोष्टीत चूक असे म्हणता येणार नाही १) माणुस असला की न्यूनगंड हा असणारच, बुवाला वाटले असेल की, ही गोष्ट गावात पसरली तर आपली नाचक्की होईल......
२) एवढे दिवस सत्पुरुष म्हणत असलेले तेच गाव आपल्याकडे बोटं दाखवतील.....
३) मुलीचा कोणीच स्विकार करत नाही त्या घराची अब्रु वाचवण्यासाठी
४) एक गोष्ट लक्षात घ्या ही पुढील ओळ वाचा >>>>>>>>>एक वेळ अशी आली कि बुवांचा नकार क्षीण पडला आणि तोच होकार समजून सर्वांनी जल्लोष केला. सर्वांनाच आनंद झालेला. पण बुवा खूष दिसत नव्हते.>>>>>>>>> यावरुन स्पष्ट होतं ही शेवटी बुवांचा नाईलाज झाला
५) कदाचित बुवांनी हा विचार केला असेल की आता या गावकर्‍यांच्या रोषाला बळी पडण्यापेक्षा आपण लग्नानंतर आपल्या पत्नीला सुट देऊया.... तसे त्याने केलेही आणि तब्बल दोन ते तीन वर्षे (हे दोन मुलाच्या अंदाजे ) सर्व व्यवस्थित चाललं होतं याचा अर्थ जरी बुवाने सुरुवातीला चूक केली असली तरी ती दबावात होती पण त्याने पत्नीला स्वातंत्र्य देऊन न्याय केलेला आहे

आता मुलीची चूक :- १)आता ही पुढील ओळ वाचा म्हणजे कळेल >>>>>>>>>बायको रडत होती. काय चुकलं ?
दाद तरी कुणाकडे मागावी ?
धर्माधिकारी तर स्वतःच बुवा !!वर्षभर वाट पाहील्यावर बायकोने धीर करून विषय काढला..>>>>>>>>>>>>> म्हणजे मुलीचा लग्नाला विरोध नव्ह्ता..... नाहितर हीच स्टेटमेंट उलटी झाली असती तिने महिनाभर त्याच्याकडे पाहिलं नसतं (हम दिल दे चूके सनम आठवतोय ना?)
२) बुवाने तिला सांगितले होते जेव्हा तुला आई व्हावेसे वाटेल ........ हा जेव्हा सगळ्या मर्यादा मोडतो....... त्या मुळे तिसरं आपत्य बुवाने नाकारलं नसतंच पण त्यासाठी तिने परवानगी घेतली नाही त्या मुळे शेवट वाईट होण्यास बुवाची पत्नीच जबाबदार आहे..... आणि त्यानंतरही बुवाने सर्व दोन मुलांच्या आणि पत्नीच्या नावे केल्याने त्या तिसर्‍या मुलाला तिला सहज काही देता आले असते......पण तीची मजल चावडीवर बुवांविरुध्द तक्रार नामा करण्यापर्यंत गेली ..... यावरुन सहज कळते की तिचीच वैचारीक पातळी बदलली होती....

सारांश एवढाच सांगावासा वाटतो : औषधात काही अत्यल्प प्रमाणात अल्कोहोल असते पण ते फायद्यासाठी असते.... पण ते डॉक्टरांच्या सल्ल्याने असते म्हणुन योग्य असते .... पण म्हणुन कोणी अल्कोहोलच प्यायलं तर चूकी कोणाची डॉक्टरची की पिणार्‍याची

.

आणि इथे कुणी सामान्य व्यक्ती नाही तर इतरांचा न्याय करणारी व्यक्ती स्वतःच त्या मुलीवरच्या अन्यायाला जबाबदार आहे. एक अन्याय दूर करताना दुसरा अन्याय लादणे हा न्याय कसा होईल ?>>>>>>>>>>>>>>>>माफ करा मग तसं कथेत नमुद करा ....कारण कथेत कुठेही त्या मुली बद्द्ल असं काही लिहीलेलं नाही. आता पर्यंत आलेली उत्तरं ही जर- तर ......... मला असं वाटलं - मला तसं वाटलं ..... हा माझा अंदाज यावरच आधारित आहेत.... काही जण अंदाज बांधत आहेत की मुली चा लग्नाला विरोध असणार पण आपण म्हणुन काही होत नाही .... आणि तसं असेल तर कथेत नमुद करा..अंदाजाने उत्तरं मिळणार नाहीत (म्हणुन मी दिलेली उदाहरणं पहा ....... मुलीची चूक मधील पहिला पॉईंट पहा)

.

औषधात काही अत्यल्प प्रमाणात अल्कोहोल असते पण ते फायद्यासाठी असते.... पण ते डॉक्टरांच्या सल्ल्याने असते म्हणुन योग्य असते .... पण म्हणुन कोणी अल्कोहोलच प्यायलं तर चूकी कोणाची डॉक्टरची की पिणार्‍याची

अल्कोहोल पिणारा पु आहे की स्त्री यावर ते अवलंबून असते. पुरुषाने दोन चार थेंब जरी प्याले तरी गुन्हा आणि बाईने तीन वेळा अख्खी बाटली प्याली तरी आपल्या देशात तो गुन्हा नाही.

समजा, हेच उदाहरण उलट असते तर? म्हणजे बुवा नॉर्मल आणि बाईच्या शरीरात काही मोठा दोष वगैरे .. आनि बुवाने बाहेरख्यालीपण केला असता तर? तर त्या केसमध्येही बाईलाच सहाउनुभुती मिळाली असती. बाई शरीर सुखाशिवाय राहू शकते, तर नवर्‍याला बाहेर जाऊन सुख घ्यायला लाज वाटत नाही का? असे प्रश्न इथेच त्या बुवाला विचारले गेले असते.. मुलच पाहिजे तर दत्तक का नाही घेतला वगैरे प्रश्नानाही इथे वाचा फुटली असती.

गावातील पुरुषही त्या बाईला पुरेपूर 'ओळखून' असावेत. म्हनून तर लग्नाला एकही पुरुष ( बुवा वगळता) तयार झाला नव्हता आणि मूल द्यायच्या वेळी मात्र हेच पुरुष पुढे आले, यातच सगळे काही आले.

हे आर्टिकल कॉपी पेस्ट करुन मिपावर कौल लावला तर चालेल का? लेखक महोदयानी कृपया परवानगी द्यावी.

या विषयावर अमोल पालेकरचा एक पिक्चर होता.. अनाहत की असेच काहीतरी नाव होते.

बाईला न्यायदान करायच्या नादात काही टेक्निकल मुद्दे विसरले गेलेत..

१. बुवांची संपत्ती स्व अर्जित आहे, ते ती कुणालाही देऊ शकतात/ कुणालाही नाकारु शकतात.

२. नाव देण्याबाबतही तसेच आहे. मूल त्यांचे नाही, म्हनून ते नाव नाकारु शकतात.

मुळात प्रष्ण हा आहे तिसर्या मुलाचा सम्पत्ति मधे वाटा आहे का? सम्पत्ति बुवान्चि आहे ति कोणाल द्यायचि ते ठरव्ण्याचा अधिकार त्यान्ना आहे.